Bernardo Walta

Heeft u wel eens gehoord van Industriepark Kleefse Waard? Ik kan u vertellen dat deze locatie laatst een verpletterende indruk op me heeft gemaakt. Hier zag ik de toekomst van ons bestaan. Zowel vanuit bedrijfseconomisch standpunt, als vanuit sociaal ondernemerschap.

Het wetenschappelijke debat rond thema's als CO2-uitstoot en duurzaamheid is de afgelopen decennia uitgebreid gevoerd. Met allerlei wetgeving als resultaat. We zijn in een fase beland waarin persoonlijke meningen niet langer relevant zijn. Hoogste tijd om vooral te kijken naar wat dit gaat betekenen. Naar de impact op ons en onze klanten. Los van ieders persoonlijke opinie.

In gesprekken met mkb-dviseurs komt de paradox waarin we nu leven regelmatig op tafel: vele werkstromen zijn gedigitaliseerd, en toch gaat veel tijd naar administratieve processen. Je zou denken dat door alle briljante innovaties en AI-technieken dit minder wordt. Het tegendeel lijkt waar. De administratiedruk blijft hoog, ook al is de materie anders dan tien jaar geleden.

Zorgplicht kan zowel een zegen als een last zijn voor de adviseur. Waar de een het ervaart als een wettelijke verplichting die tijd kost en weinig oplevert, vormt het voor de ander juist een veelbelovende kans. Het is mijn ervaring dat die laatste groep groeit. De term zorgplicht dekt daarmee eigenlijk niet langer de lading. Onze branche wordt meer en meer zorglustig. En maar goed ook!

Tijdens de AMdag in DeFabrique in Utrecht was het een hot topic: de overname van Aegon door ASR. Voor velen onder ons was dit een onverwachte ontwikkeling.

Was het kommerkommertijd of was er daadwerkelijk iets aan de hand? Dat vroeg ik mij af tijdens de commotie rond de lancering van onze gps-reisverzekering. Ik geef graag inzage in het ontwikkeltraject, de lancering en de afdronk van dit product.

Een belangrijke taak van iedere manager, directeur of ondernemer is om regelmatig vooruit te kijken en zich af te vragen: 'In wat voor samenleving leven we over 5 of 10 jaar? Welke behoeftes hebben onze klanten dan? Hoe spelen we daarop in en wanneer beginnen we ons voor te bereiden op dat nieuwe speelveld?'

Het is niet voor het eerst dat ik een lans breek voor de regionale, financieel adviseur. De professional die dicht bij de klant staat. De vertrouwenspersoon in de buurt. Over de landelijke spreiding van dit professionele netwerk maak ik mij zorgen als ik kijk naar het huidige aantal adviseurs rond het arbeidsongeschiktheidsadvies. Ik vraag me af of we dit landelijk gespreide netwerk de komende tijd nog wel kunnen behouden gezien de huidige ontwikkelingen.

Met interesse lees ik alle artikelen over de actieve provisietransparantie bij Schade. Feiten, meningen en emoties wisselen elkaar af. U kent mijn mening over dit thema. Die heb ik tenslotte via dit medium al meerdere keren geventileerd. Of ik teleurgesteld ben over de inhoud van het uiteindelijke voorstel? Jazeker. Alhoewel, misschien is het woord 'verbaasd' beter op z'n plaats. Want de voorgestelde 'oplossing' heeft in mijn ogen niets met het uiteindelijke doel te maken.

In een brief van demissionair Minister Hoekstra aan de Kamer schrijft hij het klip en klaar: provisietransparantie bij schadeproducten wordt nominaal en per product. Graag reageer ik op deze brief want een aantal dingen valt mij op. Allereerst wil ik opmerken (en dit heb ik wel vaker gezegd) dat ik niet principieel tegen provisietransparantie ben. Echter, het gaat mij om het nut én om eerlijke regels voor álle spelers in het veld.