AIG Europe neemt in 2022 een man aan voor 37,5 uur per week. Hij gaat aan de slag in het tienkoppige Financial Lines-team. Zijn taak: risicoanalyses maken voor (potentiële) klanten en het onderhouden van contact met klanten. Hij begint als zogeheten Early Career D&O, een functie voor werknemers aan het begin van hun carrière in wie AIG Europe potentie ziet.
Niet proactief
De collega die hem inwerkt, rapporteert in november over de voortgang. Daarin meldt hij dat de nieuwkomer niet proactief is. “Vraag me af waar hij heel de dag mee bezig is.” Ook het invullen van de documenten waarmee het risico van een klant in kaart wordt gebracht, blijkt moeite te kosten. “Ik vind het een vriendelijke jongen en hij probeert het wel, maar hij pakt het niet snel op en om eerlijk te zijn zie ik weinig vooruitgang na meer dan zes weken.”
Communicatief is de nieuwe collega evenmin een succes: “Hij wordt ervaren als een beetje een (wereld)vreemde jongen.” Bij een borrel kapt hij het gesprek af wanneer er persoonlijke vragen worden gesteld. De begeleider twijfelt of de man wel geschikt is voor een commerciële functie als underwriter.
Ergernis bij collega’s
De man volgt ook een fraudetraining waar hij een “negatief-kritische” houding aanneemt. “Het viel op dat de vragen zich richtten op onderwerpen die tot de basis horen van verzekeringsoperaties. Dit leidde tot verbazing en ontsteltenis bij andere deelnemers.” Ook het gegeven dat altijd naar het strafrechtelijk verleden van een verzekeringsaanvrager wordt gevraagd, valt verkeerd bij de nieuwe medewerker. “Voelen verzekeraars zich verheven boven wetgeving door dit te doen?”, vraagt hij. Dat leidt tot gezucht en rollende ogen bij anderen, zo rapporteert de trainer.
Klacht
De sfeer wordt gespannen en de man neemt een agressievere houding aan, waarbij hij aangeeft in het verleden last te hebben gehad van beoordelingen of acties tegen hem vanwege zijn culturele achtergrond. Hij vindt ook dat zijn vragen terecht zijn omdat hij meerdere universitaire opleidingen heeft afgerond. De trainer ervaart “een vrij zelfingenomen denigrerende houding naar mij toe”.
In december 2022 legt de man intern een klacht neer over een van zijn leidinggevenden. Die zou het mededingingsrecht schenden. Die klacht wordt ongegrond verklaard. Die leidinggevende heeft dezelfde maand een gesprek met de dwarse nieuwkomer, die zegt te ervaren dat hij wordt gepest. Er zouden onder meer opmerkingen als ‘ben je verdwaald?’ zijn gemaakt.
Commotie over foto
Er volgt in januari nog een incident: voor een teammeeting maakt iemand een foto waarop de teamleden op hun telefoon kijken, terwijl het teamoverleg aan de gang is. Grappig, want het lijkt of niemand oplet, vindt de fotomaker, die de foto met het team deelt. Maar de nieuwkomer klaagt bij zijn leidinggevende dat de foto in strijd is met zijn privacyrechten. De leidinggevende vraagt vervolgens de rest om de foto te verwijderen. Hij geeft later aan dat hij moeite heeft met de dominante en intimiderende manier van praten van zijn collega. “Iets wat ik in onze werkrelatie niet kan accepteren.”
Waarschuwing en klacht
Eind januari krijgt de man een officiële waarschuwing en dezelfde dag meldt hij zich ziek. Als hij zich enkele dagen later weer beter meldt, geeft hij aan dat de gedragscode is geschonden. “Ik vermoed dat ik uitgelokt word, zodat de collega's die kennelijk mij weg willen pesten een legale wijze hiertoe kunnen manipuleren." Hij wil alleen nog schriftelijk communiceren.
AIG start een onderzoek naar beschuldigingen van pesten, racisme, intimidatie en seksuele intimidatie, waarbij zeven werknemers worden gesproken. Conclusie: de beschuldigingen zijn ongefundeerd. Het gedrag van de klager wordt omschreven als “niet erg collegiaal” en “hij is erg op zichzelf”. Sterker nog: hij wordt zelf als intimiderend ervaren. “Hij is een grote man met een harde stem en stellige opvattingen. Hij zoekt de confrontatie.” De sfeer wordt er daarna niet beter op en twee collega’s geven aan liever niet meer met de klager te willen samenwerken.
Ontbinding arbeidsovereenkomst
De maat is twee maanden later vol: in maart krijgt de man een vaststellingsovereenkomst voorgelegd, want er is geen vertrouwen meer in een succesvolle samenwerking. De kantonrechter moet eraan te pas komen om de arbeidsovereenkomst te ontbinden vanwege een verstoorde arbeidsverhouding. Er wordt een transitievergoeding van € 1.270,72 bruto toegekend.
‘Klokkenluider’
De klager vindt dat veel te weinig. Bij het gerechtshof eist hij een billijke vergoeding van € 182.484,06. Hij claimt een misstand te hebben gemeld in december en daarom als klokkenluider recht op bescherming te hebben. Maar van klokkenluiderschap is geen sprake: “Niet aannemelijk is gemaakt dat er sprake was van een mogelijke misstand. De melding is door AIG Europe onderzocht en de conclusie was dat deze melding ongegrond is.”
Bovendien wisten de leidinggevenden tijdens het gesprek van januari nog niet dat de man een klacht had ingediend. Die mocht namelijk op zijn eigen aandringen niet binnen de Nederlandse organisatie van AIG Europe bekend worden gemaakt. Verder zijn zijn eigen gedragingen de aanleiding voor het ontslag en niet de vermeende gedragingen van de collega’s.
Van pestgedrag of discriminatie is niets gebleken, aldus het hof, en anderzijds is voldoende duidelijk dat de vertrouwensband niet meer kan worden gerepareerd. Bovendien heeft de man de kantonrechter misleid met een foto waarop een collega in een - in zijn ogen - seksueel suggestieve scheidsrechter-outfit te zien is. De arbeidsovereenkomst is terecht ontbonden en daarom kan de verzochte billijke vergoeding niet als alternatief voor herstel van de arbeidsovereenkomst worden toegewezen.
Geen verwijtbaar handelen
Het hof is het met de kantonrechter eens dat nergens blijkt dat AIG Europe doelbewust naar beëindiging van de arbeidsovereenkomst heeft gestreefd of, in het verlengde daarvan, voor het ontstaan van de vertrouwensbreuk een ernstig verwijt kan worden gemaakt. "Integendeel, naar het oordeel van de kantonrechter heeft AIG Europe haar best gedaan om de situatie op de werkvloer te verbeteren door te proberen met [verzoeker] in gesprek te gaan over zijn functioneren, houding en gedrag." De uitspraak uit september is pas afgelopen week gepubliceerd.
De ontslagen werknemer moet het dus doen met de eerder toegekende transitievergoeding, die al volledig opgaat aan het betalen van AIG’s proceskosten. Die belopen namelijk ruim € 3.000.
