De klant heeft in februari 2015 met de adviseur om tafel gezeten om de mogelijkheden te bekijken voor het financieren van een verbouwing voor zijn eigen woning. De klant krijg twee mogelijkheden aangeboden: een verhoging van de bestaande hypotheek of het oversluiten van de hypotheek. Op advies van de hypotheekadviseur koopt de klant zijn aan de hypotheek gekoppelde beleggingsverzekering af en vraagt hij een offerte op voor een overlijdensrisicoverzekering (orv). Die zit volgens de adviseur niet in de dekking.

Te laat
Half maart accepteert en tekent de klant de offerte voor de nieuwe hypotheek. De adviseur is vervolgens twee maanden te laat met het indienen de verschillende documenten, waardoor het rentepercentage van de nieuwe hypotheek met 0,10% wordt verhoogd. Ook is de klant van mening dat zijn adviseur in gebreke is gebleven ten aanzien van de afkoop van de beleggingsverzekering en het afsluiten van de orv. De klant eist een schadevergoeding van € 15.000 wegens ernstige schending van de zorgplicht.

Betalen
Zover komt het niet. De Geschillencommissie van het Kifid oordeelt dat "het buiten kijf staat dat het adviestraject geen schoolvoorbeeld vormt van een goed adviestraject. Gelet op de richtlijnen van de AFM zijn er diverse elementen uit het adviestraject waarvan blijkt dat de kwaliteit ervan door de adviseur kan worden verbeterd." De commissie noemt het late afsluiten van de orv en het te laat indienen van verschillende documenten voor de hypotheek hier voorbeelden van.
De hoge geldeis van de klant wordt door de Geschillencommissie niet ingewilligd. Wel moet de adviseur een vergoeding van bijna € 1.600 betalen voor het te laat indienen van de hypotheekdocumenten en de te late afkoop van de beleggingsverzekering. De commissie oordeelt dat de vertraging verwijtbaar is aan de adviseur, maar dat de gevorderde schade niet in zijn geheel in aanmerking komt. "Een inherent risico van beleggingen is de koersgevoeligheid ervan, zodat de waarde ook had kunnen stijgen."