<span style="line-height: 1.5em;">Gisteren is bekend geworden dat de ministerraad heeft ingestemd met het voorstel van Minister Opstelten van Veiligheid en Justitie om de wettelijke rente (die geldt voor consumententransacties) te verlagen van drie naar twee procent. Deze wijziging gaat per 1 januari 2015 in.</span>
Recent ontstond er opschudding over het plan van de gemeente Enschede om bijstandsaanvragers eerst te verplichten om het potje aan aanvullend pensioen (tweede pijler pensioen) aan te spreken, voordat zij bij de gemeente een bijstandsuitkering kunnen aanvragen. De gemeente verkeerde daarbij in de veronderstelling dat dit wettelijk toegestaan is. Ook de regering lijkt van die veronderstelling uit te gaan, nu staatssecretaris Klijnsma van Sociale Zaken heeft laten weten geen bezwaar te hebben tegen het voorstel van de SP om wettelijk vast te leggen dat bijstandsaanvragers hiertoe niet verplicht kunnen worden. Die opstelling van Klijnsma lijkt dus te impliceren dat zonder die wettelijke vaststelling gemeenten nu nog bijstandsaanvragers kunnen verzoeken eerst hun pensioenpotje op te eten. Maar is die veronderstelling wel helemaal juist? Dat vraag ik mij af.
In verband met een als gevolg van een operatie ingetreden arbeidsongeschiktheid deed verzekerde een beroep op de door haar afgesloten arbeidsongeschiktheidsverzekering. Nu uit het patiëntendossier (onder meer) was gebleken dat verzekerde in verband met cannabisgebruik in behandeling was geweest bij een organisatie voor verslavingszorg terwijl zij bij de aanvraag voor de betreffende verzekering de vraag "gebruikt u drugs of heeft u drugs gebruikt?" ontkennend had beantwoord, stelde de arbeidsongeschiktheidsverzekeraar zich op het standpunt dat niet was voldaan aan de op verzekerde rustende mededelingsplicht. Ook zou verzekerde bekend zijn geweest met hartkloppingen, waarvan zij bij de aanvraag van de verzekering evenmin melding had gemaakt. De arbeidsongeschiktheidsverzekeraar heeft vervolgens de verzekering met een beroep op de artikelen 7:928, 929 en 930 BW opgezegd en meegedeeld dat geen uitkeringen meer werden verstrekt.
Algemene voorwaarden, het blijft voor de praktijk van alledag lastig. Waar de rechtspraak bij veel punten de bedoeling van partijen doorslaggevend acht, zien we bij algemene voorwaarden het tegenovergestelde. Daar wordt door rechters steevast de vorm belangrijker gevonden dan de bedoeling van partijen. Vanuit de gedachte dat met name consumenten beschermd moeten worden is dat te begrijpen, maar ook in compleet zakelijke verhoudingen wordt dezelfde benadering gehanteerd. Een voor de bouwpraktijk helder vonnis werd gewezen door de rechtbank Oost-Brabant op 17 september jl, (<a href="http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBOBR:2014:5466">ECLI:NL:RBOBR:2014:5466</a>).
Wanneer er om bepaalde redenen tijdelijk niet wordt voortgeprocedeerd in een zaak, bijvoorbeeld omdat partijen in afwachting zijn van een deskundigenonderzoek of in onderhandeling zijn, dan kan de zaak worden verwezen naar de parkeerrol. Indien de procedure dan niet binnen afzienbare tijd wordt voortgezet, kan de rechtbank ambtshalve of op verzoek van partijen de zaak doorhalen. Dit volgt uit artikel 246 Rv.
Stuiting door een daad van rechtsvervolging
Indien een letselschadeslachtoffer aanspraak maakt op een langer lopende jaarschade (bijvoorbeeld in geval van verlies aan zelfwerkzaamheid, verlies aan verdienvermogen of ten behoeve van huishoudelijke hulp) en die aanspraak wordt toegekend, dan wordt het schadebedrag gekapitaliseerd. Bij kapitalisatie wordt het bedrag berekend dat nu nodig is en weggezet moet worden om, rekening houdend met de opbrengst, inflatie en sterftekans de benadeelde ieder jaar het verlies aan zelfwerkzaamheid, huishoudelijke hulp en/of arbeidsvermogen te compenseren.
Vier jaar na de eigendomsoverdracht van een woning met bijbehorend perceel wordt de huidige eigenaar daarvan geconfronteerd met een op het perceel rustend recht van erfdienstbaarheid, waarvan hij ten tijde van de aankoop van de woning niet op de hoogte was. De eigenaar van de woning stelt zich in een procedure bij de rechtbank Noord-Nederland (uitspraak van 8 oktober 2014, <a href="http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBNNE:2014:4862">ECLI:NL:RBNNE:2014:4862</a>) op het standpunt dat de notaris de zorgplicht jegens hem heeft geschonden. Van de notaris had volgens de eigenaar van de woning redelijkerwijze mogen worden verwacht dat hij een gedegen onderzoek had uitgevoerd naar het bestaan van beperkte zakelijke rechten, zoals een erfdienstbaarheid. Door dit niet te doen zou de notaris niet de zorg in acht hebben genomen die van hem als redelijk bekwaam en redelijk handelend vakgenoot verwacht mocht worden. De eigenaar van de woning vordert in de procedure de waardevermindering van zijn perceel ad € 40.000 inclusief renteschade, nu de notaris volgens hem een beroepsfout heeft begaan.
In de uitspraak van rechtbank Gelderland van 19 september 2014, <a href="http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBGEL:2014:6048">ECLI:NL:RBGEL:2014:6048</a> is aan de orde dat gedaagde een factuur van haar zorgverzekeraar voor een bedrag van € 101,96 niet tijdig heeft voldaan. De zorgverzekeraar heeft gedaagde vervolgens bij brief van 5 november 2013 gesommeerd om binnen veertien dagen een totaalbedrag van € 102,95 te voldoen (hoofdsom incl. wettelijke rente). In de tekst van de brief staat bovendien dat een bedrag van € 40 aan buitengerechtelijke incassokosten, vermeerderd met € 8,40 aan BTW, in rekening gebracht zal worden wanneer niet (volledig) binnen de gestelde termijn wordt betaald. Gedaagde voldoet op 7 januari 2014 een bedrag van € 102,95 aan de zorgverzekeraar, aldus buiten de in de brief aangezegde termijn van veertien dagen. De zorgverzekeraar heeft gedaagde op 29 april 2014 gedagvaard, waarbij zij de buitengerechtelijke incassokosten vordert te vermeerderen met de wettelijke rente en de proceskosten.
Wanneer een verzekeraar de beslissing van de Ombudsman Financiële dienstverlening (hierna: de Ombudsman) gemotiveerd betwist en om die reden geen uitvoering wil geven aan de door de Ombudsman gedane aanbeveling, handelt hij daarmee niet - tuchtrechtelijk verwijtbaar. Zo oordeelde de Tuchtraad Financiële Dienstverlening (hierna: de Tuchtraad) in een <a href="https://www.verzekeraars.nl/verzekeringsbranche/publicaties/Publicaties/Uitspraak%20Tuchtraad%2014-005.pdf">uitspraak</a> d.d. 24 juli 2014.
