De juridische pijlen van benadeelden richten zich de laatste jaren steeds vaker ook op toezichthouders. De Autoriteit Financiële Markten (AFM) is daarop geen uitzondering. Het <a href="http://www.dzw.gr/c2127">arrest</a> van 21 november 2014 van de Hoge Raad is daarvan opnieuw een voorbeeld. De AFM wordt echter niet aansprakelijk geacht voor tekortschieten in het toezicht op DSB.
Onlangs heeft Nationale-Nederlanden een beleidsnotitie uitgebracht, waarin staat vermeld dat niet (langer) geaccepteerd wordt dat een medewerker afstand doet van deelname in de verzekerde pensioenregeling van de werkgever. Nationale-Nederlanden heeft dit besluit genomen onder verwijzing naar een standpunt van de Nederlandsche Bank (DNB) dat op 13 maart 2012 is medegedeeld aan de pensioenverzekeraars. Dit standpunt van DNB rechtvaardigt naar mijn opvatting niet een verbod op afstandsverklaringen. Een dergelijk verbod druist in tegen de uitgangspunten van de Pensioenwet, zeker daar waar het situaties betreft waar medewerkers reeds vóór uitvaardiging van het verbod een afstandsverklaring hebben ondertekend. Die medewerkers kunnen niet (alsnog) verplicht worden om deel te nemen in de pensioenregeling.
Ondernemingen laten steeds meer werkzaamheden verrichten door personen met wie zij geen arbeidsovereenkomst hebben gesloten, maar die op meer flexibele basis werkzaam zijn. Dat roept ook in het verzekeringsrecht nieuwe vragen op. Als een uitzendkracht een ongeval veroorzaakt waarbij een werknemer letsel oploopt, is verhaal op de uitzendkracht dan mogelijk of valt dat onder het regresverbod van artikel 7:962 lid 3 BW? De Hoge Raad beantwoordt die vraag in het <a href="http://www.dzw.gr/41546">arrest</a> van 28 november 2014 ontkennend.
Op 21 november 2014 heeft de Hoge Raad <a href="http://www.dzw.gr/20e9e">zich uitgelaten</a> over de vraag of (en onder welke omstandigheden) de tweejarige verjaringstermijn, die geldt bij aanvaring (zie artikel 8:1793 BW), kan worden ingeroepen tegen een vordering van een netbeheerder als gevolg van een beschadiging van een hoogspanningskabel.
Het Witteveenkader 2015 heeft niet uitsluitend gevolgen voor de opbouw van het ouderdomspensioen, maar heeft ook behoorlijke gevolgen voor de hoogte van het nabestaandenpensioen. Voor medewerkers die meer dan € 100.000 verdienen, zijn deze gevolgen nog meer voelbaar. Zij worden nu niet uitsluitend geconfronteerd met een lager opbouwpercentage, maar tevens met een aftopping van het pensioengevend loon tot € 100.000 minus franchise.
Waar menig werknemer uitkijkt naar een wat rustigere oude dag, zit niet iedere werknemer hierop te wachten. Sommige werknemers zouden na hun AOW-leeftijd hun carrière juist willen vervolgen. Ook werkgevers kunnen daar welwillend tegenover staan, bijvoorbeeld met het oog op de expertise die de medewerker in al die jaren heeft opgedaan. Waar een werkgever vanuit arbeidsrechtelijk perspectief in het verleden nog wel eens werd tegengewerkt om een medewerker ook na de AOW-leeftijd in dienst te houden, ligt dit vanaf 1 juli 2015 anders. Als het aan de ministerraad ligt, wordt dit (naar verwachting) vanaf 1 januari 2016 nog meer vereenvoudigd.
Stel, een onderaannemer voert de hem opgedragen werkzaamheden niet of niet naar behoren uit. Kan de opdrachtgever in hoofdaanneming hem daar dan rechtstreeks voor aanspreken of is zijn verhaalsmogelijkheid beperkt tot de hoofdaannemer? Deze vraag heeft de Hoge Raad in algemene zin beantwoord in een <a href="http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:HR:2012:BT7496">arrest van 20 januari 2012</a>, dat in een <a href="http://dirkzwagerasv.nl/2012/05/10/aansprakelijkheid-van-een-onderaannemer-jegens-de-opdrachtgever/">eerder artikel</a> is besproken. In een meer recente <a href="http://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:GHSHE:2014:4583">uitspraak van 4 november 2014</a> heeft het gerechtshof 's-Hertogenbosch dat arrest toegepast op een concrete casus.
Er staat een hoop te gebeuren in pensioenland. Per 1 januari 2015 neemt het kabinet (opnieuw) bezuinigingsmaatregelen, waardoor het fiscale kader van pensioenregelingen er wezenlijk anders uit komt te zien. Gevolg: bijna alle pensioenregelingen moeten worden versoberd en dus aangepast.Werkgevers moeten hiermee aan de slag!
<strong>Nederlandse ondernemingen met werknemers die werkzaam of woonachtig zijn in het buitenland, spelen nog wel eens met de vraag of (toch) sprake is van een verplichte deelneming van deze werknemers in een Nederlands bedrijfstakpensioenfonds
Stel dat bij een WAM-verzekeraar de schade als gevolg van een aanrijding wordt geclaimd en er zijn omstandigheden die de verzekeraar doen vermoeden dat de aanrijding misschien wel in scene is gezet om zo frauduleus verzekeringspenningen op te strijken. Als de verzekeraar dan weigert dekking te verlenen zal het kunnen aankomen op een gerechtelijke procedure. In een gerechtelijke procedure spelen de regels over wie wat moet bewijzen een belangrijke rol. Moet de eiser bewijzen dat sprake was van een zogeheten 'authentieke' aanrijding, of moet de verzekeraar bewijzen dat juist sprake was van een zogeheten 'geënsceneerde' aanrijding? Beide stellingen zijn vaak zeer moeilijk te bewijzen, waardoor het van belang is dat de bewijslast bij de wederpartij komt te liggen. Zeker als er ook sprake is van letselschade als gevolg van de gestelde aanrijding is de verdeling van de bewijslast van groot belang. Met de uitspraak van de<a href="http://dirkzwagerasv.nl/files/2014/11/Rechtbank-Rotterdam-10-oktober-2014.pdf">Rechtbank Rotterdam 10 oktober 2014</a> lijkt over die bewijslast verdeling meer duidelijkheid te zijn gegeven.
