Ik word de laatste tijd overspoeld door waterschades. Dat komt zo, wij hebben een aantal verenigingen van eigenaars in de boeken. En wanneer er zich binnen zo'n vereniging een schade voordoet, komt die meestal niet alléén. Zeker niet wanneer het een opstalschade betreft. En het is dan ook niet zo heel vreemd dat de tussenpersoon, wanneer bij één gebeurtenis meerdere appartementen betrokken zijn, wel eens in de war raakt.
Ik droomde laatst dat ik te gast was bij Antoinette Hertsenberg. Op televisie. En hoewel ik géén idee had waar de uitzending over ging, joelde en jouwde het publiek al vóór ik ook maar één woord gezegd had. Toen ik lichtelijk zwetend wakker werd, begreep ik dat de media-aandacht voor ons vak me meer deed dan ik tot dan toe gedacht had. De tussenpersoon, zo besefte ik, had nu definitief de status gekregen van criminele, ongeïnformeerde en inhalige paria die te allen tijde bereid was zijn onafhankelijkheid te verruilen voor een leuke bonus.
Een vriendin werd - op de snelweg - ooit aangereden door een dronken, onverzekerde automobilist. Wonder boven wonder raakte hierbij niemand gewond. Maar zo goed als mijn vriendin er vanaf kwam, zo slecht verging het haar auto. Het voertuig, verzekerd op basis van beperkt casco, bleek total loss.
Waar huisvrouwen vroeger aan de keukentafel hun DE-punten telden, 'spaar' ik tegenwoordig vooral PE-punten. En gelooft u mij, daarbij gaan er flink wat potten koffie doorheen! Alleen al de zoektocht naar het juiste examen is een hele uitdaging! De reis is belangrijker dan de bestemming, lijkt het motto van de Permanente Educatie. Hoe hoger het oorspronkelijke diploma, hoe ingewikkelder de tocht naar de jaarlijkse PE-examens. (De beleidsmakers verschuilen zich hierbij achter de opbeurende term 'maatwerk'.)
Meneer Meulendijk is nét lekker onderweg als zijn Ducati het begeeft. Pech. Vervolgens valt de tweewieler - onderweg naar de garage- van het bergingsvoertuig: dubbel pech! En dan blijkt de (tien jaar oude) motor óók nog eens alléén maar WA-verzekerd te zijn. Meneer Meulendijk richt zich desalniettemin tot zijn assurantietussenpersoon; de schade aan de Ducati moet immers verhaald worden. Dat het aansprakelijke bergingsbedrijf de zaak traineert, daar spreekt hij vervolgens óók zijn eigen tussenpersoon op aan. Waarom niet? Die man (vrouw) verdient genoeg aan hem.
Van tafel en bed kun je scheiden. Van de bank niet. En dat is soms een probleem. Zoals in het geval van de familie Teunissen. "Mijn vrouw en ik gaan uit elkaar", deelde meneer Teunissen mij onlangs telefonisch mede. "Spijtig", zei ik meelevend. We maakten een afspraak om één en ander op een rij te zetten.
Een nieuw jaar, een nieuw begin. En terwijl de knallen van de nieuwjaarsnacht nog nasuizen in mijn oren, lig ik op de behandeltafel van de fysiotherapeut. Want ik ben druk geweest. Druk met zaken als de kosten- & beloningstransparantie, de Mifid-inducementnorm en (de voorbereiding voor) het nieuwe dienstverleningsdocument. Om nog maar te zwijgen over het behalen van de benodigde PE-punten. Kortom, ik heb mezelf een peesontsteking gemuisd.
Vrouwenverzekeringen zijn hot. Speciaal op dames gerichte dienstverleners (Queens, Onna-Onna) schieten binnen de branche als paddenstoelen uit de grond. Zelfs pensioenverzekeraars hebben de vrouw 'ontdekt', getuige de 'pensioenparty's' die vriendinnen tegenwoordig via RVS kunnen organiseren. Dit alles vanwege een vermeend gat in de markt, dat aan het licht kwam na flink wat onderzoek. Diverse instanties en bedrijven verdiepten zich de afgelopen maanden in de financiële fantasieën van de vrouw.
Halverwege het EK Voetbal sloeg bij meneer Burgers de bliksem in. Letterlijk. En toen bleek dat de nieuwe breedbeeld door inductie de geest had gegeven, begon het ook figúúrlijk te donderen. Gelúkkig maar, dat meneer Burgers een goed contact had met Gino, de eigenaar van de elektronicawinkel waar hij de televisie nog niet zo lang geleden had gekocht. Gino, zelf een groot voetballiefhebber, had alle begrip voor de situatie en zorgde ervoor dat er dezelfde dag nog een nieuw toestel stond.
Als tussenpersoon moet u beschikken over een flink aantal petten. Want even onder ons, die consument van tegenwoordig verwacht nogal wat petten! Ik word, als eenvoudig tussenpersoon, met enige regelmaat aangesproken als psycholoog, fiscalist, medicus, accountant én jurist. Nou heb ik een heleboel petten, en daarbij heb ik niets tegen multitasken, maar er zíjn grenzen. Als iemand gaat roepen: "Het is dan wel míjn schade, maar míjn schuld is het niet, zoekt ú maar iemand om aansprakelijk te stellen!", raak ik ietwat geïrriteerd. Zo iemand kan zich beter richten tot een detectivebureau.
