Er is een splitsing ontstaan binnen de VRA. Wat is er aan de hand?
“Er is geen splitsing in de VRA. Wij staan alleen niet achter wat deze kantoren aan de leden gemaild hebben. Zij hebben gevraagd of wij hun oproep willen verspreiden onder alle leden van de VRA. Dat doen we niet. Althans, nog niet. Wij hebben gezegd: ga nou eerst zelf in overleg met de bank. Maar daar hebben ze niet toe besloten. Nu hebben ze deze oproep zelf verstuurd aan de leden.”
De groep ontevreden kantoren wil graag voor een derde optie pleiten. Waarom is dat voor de VRA niet bespreekbaar?
“Het heeft collectief niet veel zin. Wij hebben voor alle leden juridisch getoetst wat er haalbaar is. Dat is wat zij nu ook gaan doen. Ze willen het graag nog een keer voorleggen aan hun juristen en eventueel zelfs naar de rechtbank. Wij hebben juist besloten dat niet te doen op basis van het advies van onze advocaat. Dat betekent overigens niet dat we er op tegen zijn als individuele leden wel die behoefte hebben.”
Waarom krijgen deze adviseurs dan geen ondersteuning van de VRA?
“Omdat wij gezegd hebben dat je beter eerst zelf in gesprek kan gaan met de bank om te bespreken wat je wil. Misschien haal je er dan wel meer uit. Naar de rechtbank stappen kan consequenties hebben voor de hele formule. Wij als bestuur hebben onderhandeld met de bank en overlegd met onze juristen. Wij zijn ervan overtuigd dat dit het is. Maar zoals gezegd: dat neemt niet weg dat als jij als individueel lid geen vertrouwen hebt in wat er voor ligt, je zelf in gesprek mag gaan. Je hebt zelf een overeenkomst met de bank.”
Volgens de brief zijn ongeveer de helft van de 500 RegioBank-kantoren het er niet mee eens dat de VRA akkoord gegaan is met de voorstellen van de bank. Dat lijkt toch op een splitsing.
“Vooropgesteld, ik heb alle respect voor de adviseurs die dit doen. Maar ze zijn al vanaf juli bezig om kantoren te zoeken die zich bij hun groep willen voegen. Rond de twintig hebben zich nu aangesloten. Kennelijk vinden ze dat te klein en willen ze groter worden. Dat is in principe hun goed recht. Maar als je twee maanden de tijd hebt gehad om sympathisanten te vinden en je bent uiteindelijk met twintig. Hoe kun je dan spreken over vijftig procent?”