Een zelfstandig adviseur business development sluit in 2014 via zijn adviseur een ziekteverzuim- en arbeidsongeschiktheidsverzekering bij De Amersfoortse. Het verzekerd bedrag is € 40.000 en er geldt een zogeheten Freelance BV-clausule, waarbij uitkeringen op grond van sociale verzekeringen in mindering worden gebrqcht op de uitkering van de verzekeraar.

[intermezzo:2]

Clausule twee jaar lang genegeerd

In augustus 2015 wordt de adviseur arbeidsongeschikt. Hij krijgt twee jaar lang een uitkering uit de ziekteverzuimverzekering. Na twee jaar wordt de man voor 80% tot 100% afgekeurd: er resteert een WGA-uitkering van € 3.057,62 van het UWV. De Amersfoortse keert maandelijks € 3.518,81 uit. Twee jaar later, in 2019 komt de verzekeraar erachter dat de clausule niet in acht is genomen en dat de WGA-uitkeringen in mindering gebracht hadden moeten worden. Vanaf augustus 2019 doet de Amersfoortse dat vervolgens wel.

Clausule in e-mail besproken

De man klaagt bij Kifid dat zijn adviseur zijn zorgplicht heeft geschonden: hij heeft hem niet gewezen op de clausule op de polis. De man verwachtte een uitkering van € 40.000 bovenop zijn WGA-uitkering. Nu krijgt hij een klein bedrag terwijl hij wel een forse premie heeft betaald. De adviseur stelt daartegenover dat hij de man wel duidelijk heeft geïnformeerd. Alle passende verzekeringsproducten zijn besproken en de keuze is op de Amersfoortse-polis gevallen vanwege de lage premie. Hij verwijst ook naar de e-mailcommunicatie over het product: “Na het tweede jaar ziekte en/of arbeidsongeschiktheid is het maximaal € 40.000 inclusief sociale zekerheid. Als de sociale zekerheid uitkeert wordt dit in mindering gebracht op deze verzekering, dus een substituut of aanvulling.”

[intermezzo:1]

Verzwaarde motiveringsplicht

Maar daarmee komt de adviseur er niet bij de geschillencommissie: hij heeft een verzwaarde motiveringsplicht. “In het onderhavige geval betekent deze verzwaarde stelplicht dat tussenpersoon, voor zover hij de stelling van consument betwist, dat hij een niet passend product heeft geadviseerd en consument niet heeft gewezen op de clausule op de polis, ter motivering van deze betwisting voldoende feitelijke gegevens moet verstrekken om consument aanknopingspunten te verschaffen voor een eventuele bewijslevering.” En dat heeft hij, ondanks zijn mailbericht, niet gedaan: er zijn geen nadere feitelijke gegevens, zoals aantekeningen uit zijn dossier, verstrekt. “De aangehaalde e-mails van Tussenpersoon dateren van na het sluiten van de verzekering en zien dus niet op de informatie en advisering tijdens het adviestraject.”

Schade nog bepalen

De tussenpersoon heeft zijn zorgplicht geschonden, oordeelt Kifid. Welke schade dat met zich meebrengt, moet nog worden bepaald. De klant claimt bijna € 80.000, maar heeft anderzijds jarenlang minder premie betaald en twee jaar lang een hogere uitkering ontvangen. De adviseur krijgt de kans om aan te geven welke premie de man zou hebben betaald voor een polis zonder clausule.

Tussenuitspraak (niet-bindend) 2020-683