Eerder deze week vond in De Doelen in Rotterdam de Verzekeringsbranchedag plaats, met als thema '100 jaar intermediaire distributie'. Conclusie van spreker Fred de Jong: er is niets veranderd. Discussies over beloning, oneerlijke concurrentie, vertrouwen en de roep om toezicht zijn van alledag. Gelijk heeft hij. Toch een kleine correctie op zijn stelling: een provisieverbod, dat een dag later onderwerp van gesprek was in de Tweede Kamer, wijkt toch af van vroeger.
"Als een serviceabonnement van een assurantietussenpersoon voorziet in belangenbehartiging bij schade, dan zal er meestal sprake zijn van een verzekering en zal de tussenpersoon vergunningplichtig zijn." Dat is, zo zegt De Nederlandsche Bank zelf, de uitkomst van een verkenning. Die heeft DNB uitgevoerd naar aanleiding van de, volgens de toezichthouder, groeiende populariteit bij tussenpersonen van het aanbieden van zogeheten serviceabonnementen aan hun klanten.
De maand oktober maakte de voorbije twee jaar zijn faam waar. Bomen werden ruw gestript, niet in de laatste plaats in de financiële wereld. De kredietcrisis bereikte in 2008 in ons land in oktober zijn dieptepunt met de nationalisatie van bankverzekeraar Fortis. In 2009 was daar het faillissement van DSB Bank. Gekoppeld aan de gelijktijdige ophef over Afab bracht mij dat een jaar geleden op deze plek tot een prognose: "De laatste blaadjes vallen uit de provisieboom: het omvallen is nabij. Daarvoor hoeven we misschien niet eens op oktober 2010 te wachten."
In 2011 gaat elk huishouden € 25 meer betalen voor z'n pakket schadepolissen. Nee, verzekeraars vergroten niet hun winstmarges, het is ook het intermediair niet dat de provisies omhoog gooit, maar de staat gaat meer assurantiebelasting heffen. Het tarief gaat van 7,5% naar 9,5%. In hun poging € 18 mld aan bezuinigingen en extra inkomsten bij elkaar te harken hebben de aanstaande regeringspartijen VVD en CDA en hun 'gedooggenoot' PVV het rapport van de werkgroep Gerritse kennelijk nog eens doorgelezen.
"Bonussen zijn niet in het belang van de klant", is één van de bouwstenen van de nieuwe visie van brancheorganisatie Adfiz over de beloning van het intermediair. Dat is nieuw. NVA en NBVA zagen het altijd als een inkoopvoordeel. Daarmee zeiden Adfiz' voorlopers impliciet veel over de positie van het intermediair: verkoop boven advies.
De afgelopen weken heeft Adfiz bij enkele gelegenheden laten weten "een visie te ontwikkelen op de positie en de rol van financiële dienstverleners". Die visie was er vast en zeker al; het zal dus om een herziening van die visie gaan. Nog deze maand gaan wij daar meer over horen.
De gemiddelde levensverwachting in de steentijd zou 19 jaar hebben bedragen. De dienstdoende actuarissen in de tijd van het Romeinse rijk schijnen op een moyenne van 22 te zijn uitgekomen. In de eeuwen daarna middelde die levenskans op 25 jaar, wat een eeuw geleden al was opgelopen tot 44 jaar. Ondanks twee wereldoorlogen klokte men in 1950 zo'n 70 jaren, terwijl de doorsnee levenskans van kinderen die dit jaar zijn geboren al rond de 80 jaar uitkomt. Dat zal 86 of 87 jaar worden voor kinderen die in 2060 worden geboren, voorspellen de actuarissen van nu. Er zijn echter wetenschappers die beweren dat een gemiddelde levensduur van 130 tot 140 jaar in het verschiet ligt. Laten we er vanuit gaan dat dit voor ons stervelingen goed nieuws is.
Recente boetebesluiten van de AFM geven het maar weer eens aan: de financieel adviseur moet alles vragen, verklaren en vastleggen tijdens het adviesgesprek. Wie geen vergunning voor bankspaarproducten heeft, moet die producten wel noemen en wie een garantieverzekering adviseert, mag de kosten van die garantie niet onvermeld laten.
Als jullie dit doorzetten, dan wordt het oorlog, zei toenmalig ASR-voorman Carlo de Swart in 2001. De dreigende taal was bestemd voor de voorzitters van de intermediairorganisaties NVA, NBVA en DAK. Die hadden het in hun hoofd gehaald om verzekeraars de maat te gaan nemen, hierdoor aangespoord door leden die de administratieve drama's bij diverse maatschappijen spuugzat waren.
Via de televisieserie 'Echte Gooische Meisjes' kregen we anderhalf jaar geleden een inkijkje in de wereld van mensen die hun bedrijf hebben verkocht aan Afab; of beter gezegd, aan de bank. In de RTL-reeks was één van de hoofdpersonen Bo Wilkes, de oogappel van papa Hans, die de 'champoepel' maar niet uit zijn handen en de glimlach maar niet van zijn lippen kreeg. En geef 'm eens ongelijk.
