Nettotarief

In het voorjaar van 1989 introduceerde Interlloyd als eerste maatschappij in ons land de verkoop van levenproducten tegen kostprijs, waarbij de tussenpersoon de hoogte van zijn eigen commissie kon bepalen

Die commissie zou worden verrekend in de op de polis vermelde eindprijs. Het initiatief kwam te vroeg. Een storm van kritiek van zowel het intermediair (NVA en NBvA) als van de intermediairverzekeraars barstte los. 'Interlloyd plast naast de pot', zei topman Jaap van Rijn van Nationale-Nederlanden destijds in AM. Nu, met de gefaseerde opheffing van de provisiestructuur aan de horizon, staat het gesternte voor een soortgelijk initiatief aanmerkelijk gunstiger. Akkermans & Partners heeft dat uitstekend begrepen. Akkermans wil, geholpen door een aantal verzekeraars, op korte termijn een pensioenproduct tegen netto-actuarieel tarief introduceren. De tussenpersoon declareert zijn uurtarieven rechtstreeks bij de consument. De betrokkenheid van verzekeraars is opvallend, omdat zij niet alleen in het verre, maar vooral ook in het recente verleden zowel collectief (via het Verbond) als individueel om het hardst hebben geroepen dat de provisiestructuur gehandhaafd moet worden. Intussen blijken de eerste gesprekken met verzekeraars over invoering van een netto-actuarieel product gaande te zijn. Excuus zal ongetwijfeld zijn dat alleen tekencapaciteit beschikbaar wordt gesteld, maar dat neemt niet weg dat sprake is van een principiële koersverandering. Verzekeraars lijken hiermee andermaal het bewijs te leveren dat wat zij met de mond belijden, niet altijd in de praktijk wordt nageleefd. Hoe het ook zij, het werken met nettotarieven is een even onomkeerbare als wenselijke ontwikkeling. De concurrentie wordt er eerlijker en doorzichtiger door, terwijl het de tussenpersoon dwingt zijn toegevoegde waarde te tonen. De concurrentie tussen verzekeraars enerzijds en intermediair anderzijds zal toenemen, wat leidt tot meer informatie richting consument. De consument kan zodoende niet alleen profiteren van de lagere premies die het gevolg kunnen zijn van netto-actuariële producten, maar hij kan producten ook beter analyseren en gefundeerder kopen. Dat vermindert het risico van miskoop en mede daardoor verbetert het imago van het verzekeringsbedrijf in het algemeen. In het geval Akkermans nog één kanttekening. De in de plannen opgenomen volmachtconstructie (waarbij verzekeraars tekencapaciteit beschikbaar stellen) kan leiden tot voorkeursadvies voor het 'eigen' product. Als dit product goedkoper is dan of gelijkwaardig aan andere producten, is dat niet erg. Maar het gevaar bestaat van oneigenlijke begunstiging, ten nadele van betere pensioenproducten van andere aanbieders. Wim Abrahamse

Onderwerpen beheren

Mijn artikeloverzicht kan alleen gebruikt worden als je bent ingelogd.