Een stel sloot in 2006 een hypothecaire geldlening af bij de rechtsvoorganger van de Roparco Hypotheken voor de koop van een recreatiewoning. Voor de aankoop van het bijna 200 vierkante meter omvattende object sloten ze een hypotheek van € 250.000 af nadat een taxateur de waarde van het huis had bepaald.

Bouwvergunning blijkt niet verleend

Jaren woonde het stel naar tevredenheid in het pand. Totdat in 2017 een brief van de gemeente op de deurmat viel met het verzoek de naar toen bleek nooit verleende bouwvergunning te overleggen. In 2018 werd op initiatief van de geldverstrekker een hertaxatie uitgevoerd en de waarde van het huis werd vastgesteld op € 142.000. Reden van de veel lagere taxatiewaarde: er mag niet permanent gewoond worden.  De oppervlakte van de bebouwing voldoet bovendien niet aan het gemeentelijke bestemmingsplan. Concreet betekent dit dat de marktwaarde bij verkoop nihil is. Behalve dat een huis op het betreffende perceel alleen recreatief mag worden gebruikt, moet bij verkoop de bebouwing van het perceel worden teruggebracht van 194 vierkante meter naar 90, wat technische onmogelijk is, omdat het pand niet gedeeltelijk kan worden gesloopt.

Permanent wonen alleen persoonlijk

Het stel dat wel persoonlijk toestemming heeft om permanent op het recreatiepark te wonen vindt dat de geldverstrekker niet juist heeft gehandeld door de hypotheek in 2006 te vertrekken en wil een vergoeding van maximaal € 190.000 hebben. Toen het geen gehoor kreeg bij de hypotheekinstelling stapten ze naar de geschillencommissie van Kifid, die hen in het ongelijk stelde. Dat Roparco – met de kennis van nu – een te hoge hypotheek heeft verstrekt, is veroorzaakt door een foutief taxatierapport. Ofwel: de taxateur - die overigens door het stel zelf is uitgezocht - heeft zijn werk niet goed gedaan.

Geldverstrekker treft geen blaam

De geschillencommissie van Kifid die zich over de zaak boog meent dat het Roparco geen blaam treft. “Naar het oordeel van de commissie reikt de (bijzondere) zorgplicht van de geldverstrekker niet zo ver dat hij consumenten had moeten waarschuwen voor de risico’s die zijn verbonden aan de permanente bewoning van de te kopen of gekochte recreatiewoning. Het had op de weg van consumenten gelegen om als koper zelf onderzoek te doen naar de (eigenschappen van de) recreatiewoning en daarover advies in te winnen van een makelaar of een andere deskundige", aldus de commissie in haar bindende advies.

Taxateur zat fout

De gedupeerden vroegen de geschillencommissie Roparco te verplichten hen bij te staan in de aansprakelijkheidsstelling van de taxateur, die overigens aan de geldverstrekker heeft toegegeven in 2006 zijn huiswerk niet goed te hebben gedaan. Omdat het stel zelf de opdracht heeft gegeven aan de taxateur is Roparco geen partij en hoeft dus ook niet in actie te komen. “De geldverstrekker had geen bemoeienis met die keuze. Hem treft dan ook geen verwijt voor eventuele fouten van de taxateur. Bovendien ontbreekt een wettelijke bepaling of contractuele verplichting die de geldverstrekker verplicht tot (het bijstaan bij) het aansprakelijk stellen van de taxateur.”