Na twee maanden overleg kwamen zorgverzekeraars en ziekenhuizen op het nippertje toch tot een akkoord waarbij is afgesproken dat meerkosten voor coronazorg, beschermingsmiddelen en extra ic-bedden worden vergoed, en door uitstel van zorg gemiste omzet wordt gecompenseerd.

Dat de spanningen opliepen, lag volgens verschillende ziekenhuisbestuurders aan de opstelling van zorgverzekeraars. Zij zouden zich weinig flexibel hebben opgesteld en te strak hebben vastgehouden aan de langjarige afspraken van voor corona. In het FD stellen VGZ, Zilveren Kruis, CZ en Menzis (samen goed voor 85 procent van de markt) dat ze zich bewust bescheiden hebben opgesteld in het debat, om zo de onderhandelingen niet (negatief) te beïnvloeden.

Hele zorgketen beheersbaar houden

De vier verzekeraars benadrukken dat afgelopen zomer nog het plan was om voor 2022 weer ‘gewone’ contracten af te sluiten, waarbij ook vastgehouden zou worden aan de zogenaamde nullijn. Dit is een afspraak uit 2018 die inhoudt dat de uitgaven aan medisch-specialistische zorg in 2022 niet mogen groeien. Een nieuwe coronagolf en de omikronvariant zorgen er echter voor dat toch is gekozen voor wederom ‘corona-afspraken’.

De verzekeraars vinden dat de verantwoordelijkheid voor de nieuwe contracten niet bij verzekerden mag worden gelegd. Menzis-topman Ruben Wenselaar zegt bijvoorbeeld tegen de krant dat ziekenhuizen in zijn ogen soms overvragen. “Als dat escaleert en naar buiten komt, is het vervelend, maar ik sta ook voor de betaalbaarheid van de zorg. We kunnen niet een jaartje overslaan, dat is echt flauwekul”, aldus de topman in het FD. Joep de Groot van CZ merkt op dat de jaarlijkse spanning bij de onderhandelingen juist de bedoeling is van het stelsel en Zilveren Kruis-directievoorzitter Georgette Fijneman benadrukt ten slotte dat zorginstellingen afspraken maken voor zichzelf, terwijl zorgverzekeraars naar de hele 'keten' kijken en hierbij kijken naar de zorgvraag van de verzekerden en niet naar het zorgaanbod.