Punt een. Het schadeformulier. De situatieschets daarop komt volgens Allianz niet overeen met de daadwerkelijke schade aan beide auto’s. Zowel de taxichauffeur als de aansprakelijke bestuurder van de bus verklaren echter dat de voorzijde van het formulier is ingevuld door de politie. Wat de rechter kan dat argument niet gebruikt worden om de authenticiteit van de aanrijding te beoordelen.
Toeval niet uitgesloten
Punt twee. Op de datum van het ongeval zijn de bestuurders tot twee keer toe in elkaars nabijheid geweest. Wat Allianz betreft duidt dat erop dat beide partijen hebben gewacht tot een geschikt moment en geschikte locatie voor de aanrijding. Maar volgens de rechter kan geenszins worden uitgesloten dat het hier om toeval gaat. Dat beide partijen elkaar kennen, blijkt niet uit dossier.
Verklaring tegenpartij niet voor rekening eiser
Punt drie. De verklaring over de bezigheden en de afgelegde route van de bestuurder van het Bo-Rent-busje komen niet overeen met de track-and-trace gegevens van de verhuurder. Volgens de taxichauffeur kunnen onjuistheden in de verklaringen van de tegenpartij hem moeilijk aangerekend worden. De rechter gaat daar in mee.
Strategisch punt
Punt vier. De taxi heeft op de dag van het ongeval veel stilgestaan op een industrieterrein in de buurt. De chauffeur stelde dat het terrein een strategisch punt is om snel op een ritverzoek te kunnen reageren. Voor een taxi geen ongewoon gedrag. Allianz kon op de zitting niet toelichten waarom deze omstandigheid wijst op een niet-authentieke aanrijding.
Knellend leasecontract
Punt vijf. Het motief. De taxichauffeur betaalde maandelijks 376 euro aan verzekeringspremie en 874 euro voor zijn financial leasecontract. Dat kon hij met de omzet nauwelijks opbrengen, terwijl het leasecontract voor zijn E-klasse nog jaren doorliep. Alleen bij een total loss zou het contract per direct beëindigd worden. In combinatie met het feit dat de chauffeur net een baan als ICT’er had gevonden, ziet Allianz als motief voor opzet.
Dat het de chauffeur niet voor de wind ging, is voor de rechter nog geen motief. Wat wel telt volgens de rechtbank is het feit dat Mercedes Benz Financial Lease als geldverstrekker de inkomsten getoetst heeft en als voldoende heeft aangemerkt voor de financiering. “Kennelijk was de financiële positie van [eiser] zodanig dat hij in staat werd geacht de kosten te dragen.”
Wat betreft zijn nieuwe baan verklaarde de chauffeur dat hij juist van plan was om die te combineren met zijn werk op de taxi.
Snelheid zegt niets over authenticiteit
Punt zes. De opgegeven snelheid op het schadeformulier (50 km/u) komt niet overeen met de resultaten uit het toedrachtsonderzoek (tussen 70 en 80 km/u). De rechter interpreteert dit argument van Allianz als een aanwijzing dat de taxichauffeur in zijn geheel niet betrouwbaar is in zijn verklaringen. Dat volgt de rechter niet. Zelfs als er bewust lagere snelheid is ingevuld, zegt dat nog niets over de authenticiteit van het ongeval.
Taximeter verkocht
Punt zeven. Allianz kan de ritten niet controleren omdat de chauffeur zijn taximeter al verkocht had. Dat hij er niets meer van weet is wat de verzekeraar betreft niet geloofwaardig. De rechter volgt echter de verklaring van de chauffeur. Het verzoek om over de ritten te verklaren kwam pas zes weken na het ongeval. Bovendien is het niet vreemd dat je je taximeter verkoopt op het moment dat je je taxi-activiteiten beëindigt. Opnieuw geen factor van belang in de authenticiteit.
Al met al oordeelt de rechter dat opzet niet bewezen is. Allianz moet de schade vergoeden en wordt als in het ongelijk gestelde partij veroordeeld in de proceskosten.
