Innopay maakte begin deze eeuw naam door hun bijdrage aan de ontwikkeling van iDeal. Hoewel wel eens anders wordt gedacht, is iDeal geen platform, maar een afsprakenstelsel hoe banken online betaaltransacties met elkaar afwikkelen. Met die kennis over betalingen en data-uitwisseling raakte Innopay in 2012 betrokken bij de invoering van PSD2.
Als we ervoor zorgen dat we dit goed regelen en de data gaat rijkelijk vloeien in Europa, dan hebben we Amerika en Azië zo voorbijgestreefd”
Banken waren verplicht
“PSD2 werd vanuit wet- en regelgeving opgelegd”, vertelt Bakker. Niet alleen rekeninginformatie moest worden opengesteld, ook het uitvoeren van betaaltransacties was niet meer exclusief voorbehouden aan de bank. “Onder controle van jou als consument. Banken hebben enorme transformatieprogramma’s opgezet om al die data veilig te kunnen ontsluiten.” Dat was volgens Bakker aanvankelijk vanuit compliance gedreven, maar het duurde niet lang voor banken er de volle potentie van zagen.
“Allerlei vormen van data, maar ook producten, diensten en processen van banken kunnen interessant zijn voor een andere partij. Daar zijn banken nieuwe verdienmodellen omheen gaan bedenken. Deze nieuwe digitale transacties tussen banken en derde partijen kunnen nieuwe omzetstromen genereren. Je wordt als bank relevanter in een ecosysteem van fintech-partijen”, zegt Bakker. Innopay monitort sinds 2017 de ontwikkeling van Open Banking en ziet de hoeveelheid data die banken delen via APIs een enorme vlucht neemt.
Blik op de verzekeraars
Dit jaar is Innopay ook begonnen met een Open Insurance-monitor. Vooral omdat het bedrijf zag dat banken als onderdeel van hun Open Banking-strategie ook verzekeringsdata delen via API's. “Veel banken hebben een verzekeringspoot. Die weten dus van jou dat je een reis- en een autoverzekering hebt. Die data kan heel relevant zijn voor bijvoorbeeld KLM. Dan kun jij als je een ticket aan het boeken bent, in die flow al zien welke dekkingen je hebt. Met een heel simpele autorisatie heb je dat gecheckt.”
Op een dergelijke manier cross-sellen gebeurde natuurlijk al, maar zonder de actuele data over de dekkingen is dat vergelijkbaar met een schot hagel. “Door de data te delen, kun je opeens heel relevant zijn op het moment dat de consument je nodig heeft. Dan weet een autoverhuurbedrijf bijvoorbeeld: deze consument is goed verzekerd. Jij weet ook zeker dat je goed verzekerd bent, omdat het allemaal gevalideerde data is die wordt gedeeld.”
Je maakt de vergelijking met PSD2. Nu is een betaaltransactie behoorlijk rechttoe-rechtaan. Een verzekering is als verzameling voorwaarden en clausules veel complexer. Kun je dat wel met elkaar vergelijken?
“Dat denk ik wel. Ook in transacties zit enorm veel data. Dus of het nou een verzekering op dekkingsniveau is of rekeninginformatie, dat maakt in de basis niet uit. Jij hebt meteen beeld van dekkingen of verzekeringsdata voor je, maar iemand anders ziet bijvoorbeeld direct mogelijkheden met het claimverleden, of met risico-informatie. Er gaan gelijk allerlei kansen ontstaan binnen open of meer gesloten digitale ecosystemen. Met Open Insurance geeft elke verzekeraar daar op zijn eigen manier invulling aan.”
Verzekeren is het zo goed mogelijk inschatten van een risico om daar de juiste premie aan te verbinden. Waarom zou je als verzekeraar afstand doen van je tafelzilver?
“Hoe je risico-informatie deelt en met wie, dat is een tweede. Je hebt daar natuurlijk wel een keuze in te maken. Daarnaast is risico-informatie vaak het resultaat van een model. Het intellectuele eigendom zit in het model. Als ik tegen een derde partij zeg dat jij in risicocategorie B valt, dan heb ik nog niets gevoeligs over het model weggegeven. Pas als je drie miljoen datapunten hebt gegeven en er is tien jaar aan claimhistorie opgebouwd, dan zou je er misschien iets mee kunnen. Eén datapunt is geen bedrijfsgevoelige informatie.”
'Open Insurance is een kans'
Volgens Bakker is het onverstandig om het delen van data te zien als een bedreiging. Open Insurance is wat hem betreft vooral een kans om nieuwe manieren van distributie op te bouwen. Dat kan weer leiden tot compleet nieuwe producten en diensten. De hakken in het zand zetten is sowieso niet zinvol, omdat er Europese wetgeving aan lijkt te komen die verzekeraars kan verplichten om specifieke data te delen.
Als je als verzekeraar vooruit wilt lopen op Europese regelgeving, wat moet je dan doen?
“Je kunt gewoon afwachten en het straks als compliance-verplichting zien. Een typische reactie die we ook bij veel Europese banken hebben gezien met PSD2. Maar je kunt ook kijken of je nu al kansen kunt realiseren. Buiten de verzekeringsmarkt zijn allerlei partijen al data aan het delen. Hoe kun je die data nu consumeren? En hoe kun je je developer portal op een goede manier ontwikkelen en in de markt zetten? Een tweede is dat je moet leren van de fouten van PSD2: samenwerking is cruciaal om een dergelijk digital ecosysteem succesvol neer te zetten. Hoe kun je bijvoorbeeld samenwerken rondom één digitale identiteit om simpel en veilig toegang tot data te verlenen of API-standaarden.”
Met het risico dat Europa twee jaar later zegt: ‘We gaan het eens helemaal anders doen.’
“Data gaat niet op een andere manier gedeeld worden dan met API’s. Europese regelgevers zien ook in dat dit de manier is om veilig en gecontroleerd data te delen. Het inrichten van een developer portal, het toegankelijk maken van API’s en het inrichten van identificatietools, dat gaat sowieso gebeuren. Als je iets wil binnen deze markt, dan heb je dat sowieso nodig. Welk type data je op welke manier moet delen, daar is inderdaad nog niks over bekend. De grote vraagstukken binnen PSD2 gingen uiteraard over de scope van de diensten maar ook over het veilig ontsluiten van oude IT-systemen. En het zeker weten dat jij, jij bent wanneer er toestemming wordt verleend aan een derde partij om rekeninginformatie op te halen of een betaling te initiëren. Hoe zorgen we ervoor dat we een derde partij kunnen vertrouwen?"
Zijn er al verzekeraars die dit goed oppakken?
“In Nederland nog niet. Nationale-Nederlanden heeft een developer portal gelanceerd. Die beginnen daar nu API’s op te zetten, maar dat is nog wel heel experimenteel. Er zijn zeker verzekeraars die al met API's werken, maar die hebben dat nog niet opengesteld. Internationaal gebeurt het wel. Met name de insurtech-achtige spelers. In Amerika zie je bijvoorbeeld dat commerciële vastgoedbedrijven de API van Lemonade integreren in hun verhuurwebsites.”
Alles is te koop, alles is ‘as a service’, dus of je het nu koopt als grote of kleine speler, daar zit geen verschil tussen”
Wordt er een grote achterstand opgebouwd door verzekeraars in Europa?
“Niet per se. Hoe we dit vormgeven is belangrijker dan hoe snel het gaat. Dat zien we natuurlijk in de hele Europese datastrategie. Europa heeft de keuze gemaakt dat we niet gedomineerd willen worden door een paar centrale digitale platforms. We willen decentrale ecosystemen die relevanter zijn voor consumenten en bedrijven, waar waarde veel eerlijker verdeeld wordt. Als we ervoor zorgen dat we dat goed regelen en de data gaat rijkelijk vloeien in Europa, dan hebben we Amerika en Azië zo voorbijgestreefd. Ik geloof ook wel in die strategie. Het past ook beter bij Europa.”
Stel dat je een relatief kleine verzekeraar bent en denkt: wij hebben ook een developer portal nodig. Is dat iets wat alleen een NN kan doen? Of kun je dat ook als je veel kleiner bent?
“Allerlei insurtech-spelers leveren dit soort diensten al. Veel platformen hebben al een open API-architectuur waar je een developer portal aan kunt hangen. Daar kun je vervolgens jouw kleurtje aan geven. Alles is te koop, alles is ‘as a service’, dus of je het nu koopt als grote of kleine speler, daar zit geen verschil tussen. De bottleneck zijn de legacy-systemen die via de API's ontsloten moeten worden. Als je dit wil doen, dan moet je het ook doen voor je bestaande klanten. Een NN heeft meer investeringskracht om dat voor elkaar te krijgen. Maar ik zou niet zeggen dat een kleine verzekeraar hier per definitie minder kansen in heeft.”
Over hoeveel jaar is Open Insurance volledig ingeburgerd?
“Hier is de beroemde uitspraak van Bill Gates van toepassing. We overschatten hoe de wereld er over twee jaar uitziet en we onderschatten hoe die er over tien jaar uitziet. Het zal misschien ergens in het midden liggen. Maar het is nu aan de gang. Het is nu aan het gebeuren. Wat je nu in Azië ziet, hoe consumenten daar in digitale ecosystemen zitten, dat gaat hier ook plaatsvinden. Wij moeten daar op onze manier invulling aan gaan geven.”
