National Academic verzekert een Opel Astra. Die rijdt in januari 2018 met hoge snelheid op de meest linkerbaan van de vierbaans A13. Twee getuigen verklaren dat de bestuurder van de Opel al bumperklevend voorgangers probeert te bewegen opzij te gaan. Na enige tijd haalt een onbekende Volvo de Opel rechts in en manoeuvreert naar links.
Van schrik stuurt de Opel naar de rechterrijbaan en raakt daarbij een Ford Transit. Al slingerend komen de Opel en de Ford tot stilstand op de vluchtstrook. De Volvo verdwijnt in het verkeer. National Academic neemt zonder aansprakelijkheid te erkennen de regeling van de letselschade van de Ford-bestuurder op, en verzoekt vervolgens het Waarborgfonds om het dossier over te nemen omdat de onbekende Volvo volgens hen het ongeval heeft veroorzaakt.
Waarborgfonds vergoedt materiële schade
Het Waarborgfonds ontvangt ook een aansprakelijkstelling van de eigenaar van de Opel voor hun eigen schade. Per brief bevestigt het fonds de schade te zullen vergoeden. National Academic beschouwt dat als erkenning van aansprakelijkheid.
De rechtbank in Amsterdam gaat daar niet in mee. De bevestiging werd verstuurd naar de rechtsbijstandverzekeraar van de Opel-bestuurder. NA kan daar niet zomaar rechten aan ontlenen. Aan de rechtbank de taak om het ongeval te ontleden en te bepalen wie de aansprakelijkheid draagt.
Whodunnit
Na het ongeval hebben drie getuigen verklaringen afgelegd. Getuige 1, een motorrijder, heeft het rechts inhalen van de Volvo gezien, maar vindt NA toch aansprakelijk:
“Voor het ongeluk reed de Opel achter mij, maar met een hoge snelheid waarbij de Opel achter bij mij op de motor aan het bumperkleven was. Vervolgens reed hij met hoge snelheid door en was hij bij andere auto’s aan het bumperkleven. Omdat hij zo hard reed en zo dichtbij de andere auto voor hem, kon hij niet meer uitwijken en veroorzaakte de Opel het ongeluk.”
Getuige 2 vindt echter de Volvo schuldig aan het ongeval. “Ik heb gezien dat jullie client tegen de linker achterkant van een busje botste. Dit is gekomen omdat hij naar mijn mening moest uitwijken voor een Volvo die zonder richting aan te geven naar links kwam.”
Getuige nummer 3 is een politieagent die bijna vijf maanden na het ongeval een verklaring aflegde. Hij stelt dat de Opel-bestuurder opvallend agressief reed en daarmee een levensgevaarlijke situatie creëerde. De agent stopte ook op de vluchtstrook. “Hierop heb ik de bestuurder van [de Opel] aangesproken op zijn rijgedrag. Ik was zelf behoorlijk kwaad omdat ik echt het gevoel had dat er slachtoffers hadden kunnen vallen. Hij reageerde zeer nonchalant en gaf aan dat hij eerder door de Volvo zou zijn afgesneden. Ik heb dit eerdere incident zelf niet kunnen waarnemen.”
'Getuigenis politieagent niet waardevoller'
Het Waarborgfonds hecht meer waarde aan de laatste getuigeverklaring, maar dat is volgens de rechtbank onterecht. De omstandigheid dat hij bij de politie werkt, maakt zijn verklaring niet waardevoller dan de andere twee. Zeker niet als die vijf maanden na het ongeval is afgelegd.
Beide partijen dragen schuld
Volgens de rechtbank staat vast dat de directe aanleiding het rechts inhalen van de Volvo is. De Volvo is dus in beginsel aansprakelijk. Met het Waarborgfonds is de rechter het eens dat de Opel ook een fout maakte. Alle getuigen verklaarden dat de Opel met te hoge snelheid reed. Als de bestuurder zich aan de maximumsnelheid had gehouden, was het ongeval wellicht te voorkomen geweest. De rechtbank oordeelt dat het rijgedrag van de Opel voor 30 procent heeft bijgedragen aan de schade.
Omdat het Waarborgfonds het grootste deel van de schade moet dragen, is het ook aan het fonds om het letseldossier in behandeling te nemen. Als grotendeels in het ongelijk gestelde partij moet het Waarborgfonds ook de juridische kosten van National Academic vergoeden.
