De Tweede Kamer vroeg de minister in februari om een reactie op de berichtgeving dat de Universiteit Maastricht losgeld heeft betaald aan hackers. Gijzelsoftware zorgde ervoor dat onder meer het e-mailverkeer plat kwam te liggen, Wiindows-systemen eruit lagen en de toegang tot wetenschappelijke gegevens was geblokkeerd.
Losgeld betalen onwenselijk
De universiteit betaalde bijna twee ton losgeld aan de criminelen. Grapperhaus vindt het onwenselijk wanneer losgeld wordt betaald. Hij pleit voor aangifte. “Door aangifte kunnen politie en justitie passende maatregelen nemen. Aangifte draagt daarnaast bij aan het brede inzicht in de aard en de omvang van deze vorm van criminaliteit waardoor ook op langere termijn een betere aanpak kan worden ontwikkeld en passende preventieve maatregelen kunnen worden genomen", schrijft de minister.
Organisaties zelf verantwoordelijk voor digitale weerbaarheid
De minister meent dat met het betalen van losgeld criminele activiteiten worden beloond en gestimuleerd. “Daarnaast is de verwachting van de politie dat het betalen van losgeld leidt tot meer aanvallen van ransomware.” Uitgangspunt is volgens hem dat organisaties primair zelf verantwoordelijk zijn voor digitale weerbaarheid.
Extra nadruk op cybersecurity
Grapperhaus vindt dat verzekeringsmaatschappijen extra nadruk moeten leggen op adequate cybersecurity van hun klanten door specifieke eisen te stellen, zoals het regelmatig maken van een back-up. “Het heeft mijn voorkeur dat de verzekeraar niet het losgeld vergoedt dat in handen van criminelen terechtkomt, maar juist de geleden schade door het niet betalen van dit losgeld.”
Verzekeringscriminaliteit mag niet lonen
Hij heeft zijn visie bij het Verbond van Verzekeraars onder de aandacht gebracht. “Het Verbond heeft mij laten weten dat zij de geuite zorgen onder de aandacht zal brengen van de leden en hierover met hen in gesprek zal gaan. Voor verzekeraars geldt al jaren dat verzekeringscriminaliteit niet mag lonen. Dat laat onverlet dat verzekeraars de schade die wordt veroorzaakt door crimineel handelen van derden aan hun verzekerden vergoeden.”
