Helma Lodders wilde van Klijnsma weten wat zij ervan vindt dat Nederlandse ondernemingen hun pensioenen laten uitvoeren in Luxemburg om zo kosten te besparen. Eerder stelde het VVD-Kamerlid ook al Kamervragen aan de staatssecretaris over de vergelijkbare België-route, waarvan zeven Nederlandse werkgevers gebruikmaken (onder andere ExxonMobil en BP). Naar aanleiding van die vragen over Nederlandse pensioenen bij onze zuiderburen beloofde Klijnsma onderzoek te doen naar de grensoverschrijdende dienstverlening van pensioenfondsen.
4 regelingen, nog geen 50 deelnemers
“Uit dit onderzoek blijkt dat er op dit moment vier Nederlandse regelingen in Luxemburg worden uitgevoerd waarbij het in totaal gaat om minder dan 50 deelnemers. De verwachting van de geïnterviewden is dat ook in de toekomst het onderbrengen van Nederlandse regelingen in het buitenland geen grote vormen zal aannemen”, schrijft Klijnsma aan de Tweede Kamer.
Pensioenregelingen in Luxemburg en België zijn met name aantrekkelijk voor multinationals die hiermee schaalvoordelen halen, aldus de staatssecretaris. In totaal is volgens haar 0,1 % van de deelnemers en 0,1 % van het beheerd vermogen in het buitenland ondergebracht. “Op basis van het onderzoek lijkt de aantrekkelijkheid van het uitvoeren van een Nederlandse pensioenregeling in België ook in de toekomst vooralsnog geen grote vormen aan te nemen.”
Deelnemers beslissen zelf over overgang
Klijnsma noemt het onderbrengen van de pensioenregeling bij een pensioenuitvoerder een keuze en verantwoordelijkheid van de sociale partners die betrokken zijn bij de regeling. “Voor het kabinet staat voorop dat de deelnemer goed beschermd moet zijn wanneer een Nederlandse regeling in het buitenland wordt uitgevoerd. Een belangrijke waarborg voor de deelnemers bij overdracht is gelegen in het feit dat zij zelf beslissen over overgang.”
Nederland blijft toezicht houden
Helma Lodders wilde van de staatssecretaris weten wat de verschillen zijn tussen Nederlands en Luxemburgs toezicht op de in het groothertogdom ondergebrachte pensioenregelingen. Volgens Klijnsma moeten de toezichthouders van beide landen instemmen met de regeling en blijft de Nederlandse toezichthouder controleren of sociaal- en arbeidsrecht juist worden toegepast.
In Nederland geen buitenlandse pensioenregelingen
Klijnsma schetst dat de omgekeerde weg ook mogelijk is, maar dat in oktober 2016 geen enkele internationale partij die bewandelde. Er worden geen buitenlandse pensioenregelingen in Nederland uitgevoerd. De staatssecretaris wijst erop dat de afgelopen jaren twee nieuwe pensioenuitvoerders zijn geïntroduceerd, naast het algemeen pensioenfonds (APF) is dit de premiepensioeninstelling (PPI). Zowel het PPI als het APF kan volgens het kabinet interessant zijn voor buitenlandse partijen.
Geen sponsorgarantie in Nederland, wel in België
De Nederlandse regelgeving verschilt met die van België in de mogelijkheid een sponsorgarantie te gebruiken bij het vaststellen van de vereiste buffers. In Nederland is zo’n sponsorgarantie niet opgenomen in het financieel toetsingskader. Bewust, schrijft Klijnsma, want een onderneming kan failliet gaan, waardoor de sponsorgarantie geen enkele waarde meer heeft. “Juist de scheiding tussen pensioenuitvoerder en werkgever die in de Pensioenwet is vervat, waarbij de pensioenaanspraken geheel buiten de financiële werkingssfeer van de solvabiliteit van de werkgever worden gebracht, heeft naar de mening van het kabinet meerwaarde.”
België biedt wel de mogelijkheid sponsorgaranties als buffer mee te rekenen. Volgens Klijnsma maken multinationals die naar België uitwijken voor hun pensioenregeling vaak gebruik van deze mogelijkheid.
