De bank begon een onderzoek naar de directeur na een klacht van de klant. De consument hoorde dat de geïnteresseerde koper een vriendje bij de bank had gebeld en er zo achter was gekomen dat de verkoper niet veel tijd meer had. Het onderzoek van de bank leidde naar de commercieel directeur die al twintig jaar in dienst is bij de geldverstrekker.

Op eieren lopen

Hoewel de kennis al in een smsje zei dat het ‘op interne eieren lopen’ zal zijn, ging de directeur toch op onderzoek uit. Hij bekeek het dossier van de klant en meldde zich bij de behandelaar. Die vertelde hem dat er al een jaar geen hypotheeklasten waren betaald en wat de verkoopwaarde van het huis zou moeten zijn.

Vervolgens zocht de directeur contact met de kennis om door te geven dat de woning nog niet verkocht was, maar dat het wel de bedoeling was ‘om tot een transactie te komen op korte termijn.’

Koper en verkoper bij elkaar brengen

Bij de Stichting Tuchtrecht Banken verdedigde de directeur zich door te stellen dat hij dacht commercieel en in het belang van de bank te handelen: hij zou immers een koper en verkoper bij elkaar brengen. Hij erkende achteraf wel dat zijn morele kompas het had laten afweten en zag in dat hij onvoldoende oog had voor het belang van de klant.

Al 'bestraft' door zijn bank

Enkel een berisping leek de directeur op zijn plaats omdat hij al gestraft was door zijn werkgever. De bank had hem verplicht om de casus te bespreken met zijn eigen team en hij moest in 2018 afstand doen van zijn variabele beloning van 40.000 euro.

Zes weken thuiszitten

In de uitspraak vraagt de tuchtcommissie zich onder meer af waarom een zo laag mogelijk aankoopbedrag in het belang van de bank zou zijn. Dat zijn mentale staat door privéproblemen niet optimaal was, doet ook niet ter zake. “De tuchtcommissie acht een beroepsverbod voor de duur van zes weken op zijn plaats. Anders dan verweerder meent, leidt bestraffing door de bank niet tot een lichtere maatregel.”