Arend Jansen

De 'Regeling van de compensatie van de transitievergoeding' is definitief: op 26 februari is deze in de Staatscourant gepubliceerd Een mooie kans voor adviseurs om werkgevers hierop te wijzen en te begeleiden.

In oktober 2017 verscheen het regeerakkoord 'Vertrouwen in de toekomst'. Over de plannen op het gebied van sociale zekerheid ontstond toen veel ophef. Nu het stof wat is neergedaald, is het tijd voor een beschouwing. De lange termijn visie lijkt te ontbreken. 

De discussie over de duur van de loondoorbetaling bij ziekte - maximaal twee jaar, uniek in Europa! - duurt voort. Met name kleine werkgevers ageren hier tegen en in programma's van politieke partijen worden de nodige wijzigingen voorgesteld. Variërend van drastische inkorting tot het 2e jaar onderbrengen in een publieke verzekering.

Per 1 januari 2017 verandert het risico van eigenrisicodragen voor de WGA wezenlijk. Tot die datum is de werkgever, mits hij gekozen heeft voor het eigenrisicodragerschap, uitsluitend verantwoordelijk voor medewerkers die de WGA instromen vanuit een vast dienstverband. Per 1 januari 2017 is een werkgever ook verantwoordelijk voor medewerkers met een tijdelijk dienstverband die in de WGA terecht komen. De verantwoordelijkheid is tweeledig: de werkgever moet 10 jaar lang de uitkering vergoeden maar moet ook gedurende die 10 jaar alle re-integratie activiteiten verrichten!

Het advies om al of niet eigenrisicodrager voor ZW of WGA te worden, kenmerkt zich door financiële analyses. Wat kost eigenrisicodragen versus de kosten van het UWV. Er zijn prachtige simulatiemodellen en tools om een indicatie te geven van de premieontwikkeling in de toekomst zodat een keuze niet alleen op het hier en nu gestoeld is. Zeker gezien de premiestructuur van het UWV, een omslagstelsel, is dat voor een adequaat advies en keuze een absolute must.

Afgelopen week verscheen een onderzoek, uitgevoerd door Totta, over hoe zelfstandigen over arbeidsongeschiktheid denken. Een uitermate boeiend rapport waarmee ook adviseurs en verzekeraars aan de slag kunnen.

<span style="line-height: 1.5em;">De laatste twee jaar zien wij dat de private markt voor WGA Eigenrisicodragen daalt. Veel grote werkgevers keren terug naar het UWV vanwege de premieverhogingen van verzekeraars en de 'perverse prikkel' van de lage minimumpremie van 0,12% bij het UWV. Ik heb hier al eerder in <a href="http://amweb.nl/author/arend-jansen" target="_blank">columns</a> over geschreven.</span>

Al sinds jaar en dag realiseert een aantal adviseurs zich dat één telefoontje ("Ik kom vandaag niet werken, want ik ben ziek") grote gevolgen kan hebben. Financiële gevolgen voor werkgever en werknemer, maar ook grote persoonlijke gevolgen voor de medewerker. Immers, uit alle onderzoeken blijkt dat werk een uiterst belangrijke factor is voor het welzijn en het geluksgevoel van de mens.

In een zeer lezenswaardige brief van Minister Asscher aan de Tweede Kamer wordt een toelichting gegeven over de teruggang van het aantal eigenrisicodragers WGA. Per 1 januari jl. keerden 8.000 werkgevers terug naar het UWV en slechts 300 werkgevers werden eigenrisicodrager. In de brief concludeert Asscher dan ook dat er geen reden is om wijzigingen in het stelsel aan te brengen. De vraag is of dit zo is.

Sinds het ontstaan van de WIA verschijnen regelmatig publicaties over de wenselijkheid van een afzonderlijke verzekering voor het 'risque professionel', het risico van arbeidsongeschiktheid door een bedrijfsongeval en beroepsziektes.