De financiële dienstverlening mag dan wel flink vergrijzen, maar wie deze woensdagmiddag de Bordewijklaan 2 in Den Haag bezoekt, kan niet ontkennen dat er ook ontzettend veel talent rondloopt in de branche.
Niet alleen de zeven AMtalenten bevinden zich vandaag op de burelen van het Verbond van Verzekeraars. Ons jaarlijkse rondetafelgesprek valt dit keer samen met de eerste dag van het Jongeren Innovatie Programma (JIP) van het Verbond: een driedaagse hackaton waarin zes teams, bestaande uit jonge professionals van allerlei verzekeraars, leren om te innoveren door te dóén.
Woordje Richard Weurding
Drukte en gezellige hectiek alom dus. Desondanks neemt Verbond-directeur Richard Weurding uitgebreid de tijd om de zeven (van de in totaal acht uitgenodigde) aanwezige verzekerings- en hypotheektalenten welkom te heten en om iets meer te vertellen over de rol van het Verbond.
Over de verbinding die de belangenvereniging bewerkstelligt. Over zijn meest recente televisieoptreden, bij consumentenprogramma Kassa, omtrent de ORV en dat steeds minder mensen er een hebben. Over dat hij al sinds zijn 25ste bij het Verbond werkt; sinds 1987, na zijn militaire dienstplicht. Bewapend – het blijft een verzekeringsman in hart en nieren – met branchecijfers. Negentig miljard euro omzet, veertigduizend mensen werkzaam in de branche, drie miljoen mensen met een ORV.
Velen rollen erin
Maar goed, 1987: toen was alleen één van de redacteuren van AM (zijnde níét Alexandra Meijer) al geboren. Van de rest van de deelnemers aan het rondetafelgesprek is niemand ouder dan dertig jaar.
Een andere gemeenschappelijke deler: tijdens het voorstelrondje blijkt dat menig talent vooraf niet echt van plan was om de financiële dienstverlening in te gaan. De term ‘inrollen’, na een stage of bijbaan, valt geregeld.
Lastig verzekerbare risico’s
Gevraagd naar de mate waarin de talenten in hun dagelijkse praktijk te maken hebben met lastig verzekerbare risico’s – toch één van dé dossiers binnen de sector, zeker middenin de prolongatieperiode – erkent Feyza Göker-Cayir (Aon) dat dit bij de bouwbedrijven die zij spreekt wel een thema is.
Ik krijg van brokers en klanten mee dat men houtbouw echt wel verzekert. Er worden alleen wel meer vragen gesteld vanuit de verzekeraars”
Houtbouw is daar een goed voorbeeld van. “Ik krijg van brokers en klanten mee dat men houtbouw echt wel verzekert. Er worden alleen wel meer vragen gesteld vanuit de verzekeraars. Je moet natuurlijk ook wel opletten, zeker met hoogbouw. Als je dan helemaal bovenin waterschade krijgt… Maar als er geen sprake is van hoogbouw zeg ik sowieso: ‘Ga maar vooral door, we regelen het’.”
Accuopslag en fatbikes
Op het zakelijke vlak ziet Jim Kieft, relatiebeheerder bij Vrieling, dat met name de batterijopslagsystemen bij zonnepanelen een uitdaging vormen. “Die batterijbedrijven willen zich verzekeren, maar dat is wel écht een lastig risico. Met name rond brandveiligheid en de kosten die daarbij komen kijken. Om het verzekerbaar te krijgen en te houden moet de preventie wel echt op orde zijn.”
Zeg je ‘onverzekerbaar’, dan kom je in relatie met Unigarant al snel uit bij de fatbikes. Amber Voors, teammanager bij het verzekeringsbedrijf van de ANWB, was direct betrokken bij het stopzetten van de fatbikeverzekering.
Voors: “Veel fatbikes worden gestolen. En dan is er natuurlijk ook de maatschappelijke impact; die opgevoerde varianten zijn eigenlijk geen fietsen meer maar brommers. Daarom zeiden wij: dit willen we niet meer verzekeren. En alle fatbikeverzekeringen zijn inmiddels ook beëindigd.”
Of het product ooit weer terugkomt? Wat betreft Voors een kwestie van ‘eerst zien dan geloven’. “We moeten afwachten wat er gebeurt, bijvoorbeeld met een leeftijdsgrens en een helmplicht.”
Breder kijken bij zakelijk leasen
De ontwikkeling naar zelfrijdende voertuigen houdt Tim Buijs van Blokweg Financieel Advies niet echt in de gaten, erkent hij.
Waar ze bij Blokweg wél vaker tegenaanlopen is of het wel verstandig is dat die jonge ondernemer een financiering aanvraagt voor een – in de woorden van Buijs - ‘dikke auto’. “Bij de leaseaanvraag kijken we daarom steeds vaker of het met de verzekering dan ook wel gaat lukken. Die financiering, dat komt wel goed. Maar wil je wel driehonderd euro per maand aan premie betalen?”
Aan de tafel heerst verbazing over het feit dat een achttienjarige ondernemer met een rijbewijs zó makkelijk aan financiering kan komen. Waarmee de rol van Buijs en zijn collega-adviseurs alleen maar belangrijker wordt. “Wij moeten verder vooruitkijken: is het verzekerbaar en betaalbaar voor de klant? Want diegene ziet alleen maar die nieuwste Golf, niet de gevolgen.”
AI: Colleague as a Service
De AI-gerelateerde webinars, workshops en best practices vliegen iedereen in de branche inmiddels om de oren, maar wat vinden de talenten zelf van het gebruik van AI?
Richard Roelevink, beleidsadviseur bij het Verbond van Verzekeraars, ziet AI de branche en haar taken niet volledig overnemen. “Het kan ons werk wel efficiënter maken. Overleggen notuleren en samenvatten, ons ‘domme’ repetitieve taken uit handen nemen. ‘Colleague as a Service’, noemen wij het weleens. Maar het gaat de mens niet vervangen.”
Hoewel toen pas net geboren, denkt Roelevink dat AI voor het bedrijfsleven een beetje is wat de e-mail vroeg in de jaren 00’s was. Wat verzekeraars ook noopt om anders naar talent te kijken, vergeleken met pak ‘m beet tien jaar geleden. “Een workload waar vroeger meerdere mensen aan zaten kan nu één iemand doen. Je moet dus niet zozeer meer op zoek naar het schaap met de vijf poten, maar eerder naar eentje met twee hele goede.”
Medisch struikelblok bij ORV
Bij ORV- en AOV-specialist Dazure zijn ze al een tijd ontzettend druk bezig met AI, legt ‘relatiekoning’ van Dazure Yvo Roggen uit. “Bij ons zorgt het medische aspect met name voor de lange doorlooptijden bij een ORV-aanvraag. We hebben inmiddels een beveiligd AI-model gebouwd. In de ideale wereld kunnen we daarmee op basis van iemands gezondheidsverklaring direct een ORV verstrekken, of de premie iets verhogen. Dan hoeft niemand meer lang te wachten.”
Hoewel pas in de aanloopfase, ziet Roggen wel echt meerwaarde in het toepassen van een dergelijk AI-model. “Die medische molen zorgt alleen maar voor frustratie. Mensen willen daar ook helemaal niet mee bezig zijn; ze willen vooral een huis kopen.”
Wet- en regelgeving
Misschien wel het minst ‘sexy’ thema op de agenda vandaag, maar rond het onderwerp wet- en regelgeving hebben de talenten toch wel hun mening paraat.
Met name de actieve provisietransparantie bij particuliere schadeverzekeringen maakt de tongen behoorlijk los. Jim Kieft van Vrieling Adviesgroep ziet dat bedrijven worstelen met de nog redelijk vormvrije verplichting.
Bij Unigarant maakt het onderwerp ‘provisie’ inmiddels onderdeel uit van de aanvraagdialoog die de adviseur móét doorlopen met zijn of haar klant. Amber Voors: “Dat is bij ons natuurlijk maar één bedrag. De provisie is een vast percentage van de jaarpremie, dat automatisch getoond wordt in de aanvraagdialoog die wij bespreken met de klant.”
Wat voor het intermediair natuurlijk wel iets ingewikkelder ligt: die moeten de provisiekosten veel meer specificeren. Zoals het hele stuk ‘zakelijk versus particulier’ überhaupt de nodige uitdagingen oplevert, ziet Rosanne Snellens, productmanager Zakelijk Verzekeren bij Rabobank. “Een deel van de markt wil zich graag privé verzekeren op een zakelijke polis. Maar dat wordt vanuit de zakelijke hoek dan weer niet gefaciliteerd door de verzekeraar. Nu moet de adviseur alleen voor dat particuliere stuk actief over de provisie communiceren. Dat werkt niet echt efficiënt.”
Stuntelen met het provisieverbod
Een decennium geleden ging het provisieverbod in. En hoewel Yvo Roggen toen nog op de middelbare school zat, ziet hij Dazure, en eigenlijk de hele ORV-branche, nog steeds daarmee worstelen. “Nu nemen mensen geen ORV omdat ze daarvoor driehonderd euro advieskosten moeten betalen. Dat vinden ze te duur. Terwijl, als ze maandelijks een halve euro betalen, dan is het prima. Dus voor een ORV zou actieve provisietransparantie veel beter werken dan het provisieverbod.”
Hoewel met name het intermediair er veel over moppert, vindt Göker-Cayir (Aon) de actieve provisietransparantie wel goed. “Je moet je toegevoegde waarde dan maar goed over zien te brengen.”
Workations in Spanje
In een vergrijzende branche wordt er hongerig jacht gemaakt op talent, blijkt na een korte rondvraag in de directiekamer. Lang niet altijd naar de zin van iedereen. Algemene berichten via LinkedIn worden tegenwoordig, zonder omkijken, weggegooid.
Jongeren blijven nu maximaal een paar jaar. De kennis vloeit steeds weer weg, maar je stopt er op jouw beurt als werkgever wel veel tijd en energie in”
Maar dit betekent niet dat men niet jobhopped binnen de branche. Roelevink (Verbond) heeft precies dit thema in zijn portefeuille als beleidsadviseur en ziet de verzekeraars hiermee worstelen. “Jongeren blijven nu maximaal een paar jaar. De kennis vloeit steeds weer weg, maar je stopt er op jouw beurt als werkgever wel veel tijd en energie in.”
Terwijl het binnen de sector ontzettend prettig werken is, klinkt het instemmend. Dat zouden partijen toch wat beter over de bühne moeten brengen. Rosanne Snellens (Rabobank); “Het is zo jammer dat bij wijze van spreken de helft van de mensen al afhaakt op het moment dat ik vertel dat ik werkzaam ben in de verzekeringsbranche. Terwijl ik veel vrijheid heb.” Zelf komt ze net terug van een workation in Tenerife.
Mooie doorgroeimogelijkheden
Dat herkent Amber Voors (Unigarant) wel. “Mensen die bij ons komen werken, roemen de doorgroeimogelijkheden die er zijn. Naast de flexibiliteit rond thuiswerken en persoonlijke groei.” En workations, waar Unigarant ook net een pilot mee is gestart.
Bij Blokweg Financieel Adviseurs werken er bijvoorbeeld weer mensen vanuit Curaçao en Spanje. “Dat laten we heel graag zien aan de buitenwereld, want daar hebben veel mensen interesse in.”
Yvo Roggen vertelt over hoe Dazure een nieuwe collega binnenhaalde tijdens een etentje met het bedrijf. “Die was teammanager bij dat restaurant; ze vond ons zo gezellig dat we haar over hebben gehaald bij ons te komen werken.”
Op de afsluitende vraag wie er over tien jaar nog binnen de financiële dienstverlening werkt, gaan er vijf handen zonder twijfel de lucht in. Twee twijfelen er. “Tien jaar is nog zó lang, dan heb ik het gevoel dat ik vastzit.” Wie dat zei? What happens in the boardroom…
