In de nazomer van 2021 wordt de auto van de verzekerde vlakbij zijn woning gestolen. Minder dan een maand later meldt het advieskantoor dat er geen dekking voor de schade bestaat, omdat het voertuig niet van het juiste alarmsysteem was voorzien. De klant zegt dat hij in de veronderstelling was dat zijn auto beschikte over ‘elke mogelijk optie zoals een volgsysteem van Toyota’, maar het besluit van Vivat staat vast. De verzekeraar stelt dat de adviseur zijn zorgplicht tegenover de klant heeft geschonden.
'Meerdere keren uitgelegd'
De intermediair zegt de man meerdere keren uitdrukkelijk te hebben uitgelegd wat de vereiste alarmklasse inhield en wat de gevolgen waren als daar niet aan werd voldaan. De klant zal het tegendeel moeten bewijzen. Hij zegt dat hem niet is uitgelegd dat de alarmclausule van toepassing was, wat de betekenis van het vereiste van de alarmklasse was voor de auto en wat de gevolgen zijn wanneer aan de alarmclausule niet wordt voldaan.
Partijen zijn het ook niet eens over of het polisblad wel verstrekt is aan de klant. De rechtbank vindt dit echter minder relevant, omdat eerst moet komen vast te staan of de adviseur voldoende heeft gewaarschuwd voor de alarmclausule. Als dat wel zo is, maar het polisblad niet is verzonden, dan is de tussenpersoon toch niet aansprakelijk. Volgens de rechtbank is dat namelijk niet de oorzaak voor de schade.
Geen dekking zonder alarm
Als het advieskantoor niet had gewaarschuwd voor de alarmclausule, dan kon de man ook niet checken of de auto wel het juiste alarmsysteem had. De intermediair heeft niet weerlegd dat de klant maatregelen zou hebben genomen als hij had geweten dat zijn huidige beveiligingssysteem niet voldeed aan de alarmclausule. Ook de rechtbank gaat daarvan uit, onder meer omdat de verzekeraar dan helemaal geen dekking biedt. Daarmee kan de mogelijke zorgplichtschending de oorzaak van de wel schade zijn geweest.
Omvang van de schade
In de uitspraak wordt ook ingegaan op de omvang van de schade. Dit is echter alleen relevant als de klant aantoont dat de intermediair hem niet heeft gewaarschuwd voor de alarmclausule. De klant stelt dat de schade 51.000 euro bedraagt, de aanschafprijs van de auto. De verzekeraar zou een bedrag hebben uitgekeerd van 50.355 euro, zijnde de verzekerde som.
De tussenpersoon heeft hiertegen aangevoerd dat zonder de mogelijke zorgplichtschending de verzekeraar alleen de dagwaarde van de auto zou hebben uitgekeerd, wat neerkomt op zo’n 34.160 euro. Volgens de rechter was de dagwaarde van de auto bepalend voor de uitkering door de verzekeraar. Omdat de man niets tegen de hoogte van dagwaarde heeft ingebracht, zal de rechtbank uitgaan van 34.160 euro.
Volgens het advieskantoor moeten de kosten die de klant gemaakt zou hebben voor de aanschaf en installatie van een alarmsysteem in mindering worden gebracht op de misgelopen uitkering. Deze kosten zouden neerkomen 500 euro. De rechtbank geeft het kantoor hierin gelijk. Omdat de man dit niet heeft weerlegd, gaat de rechter uit van iets meer dan 33.660 euro.
Standpunt bewijzen
Als de man het polisblad heeft ontvangen, dan ligt de verantwoordelijkheid bij hem. Uit het polisblad blijkt namelijk duidelijk dat bij verlies en diefstal de alarmclausule geldt. Of er sprake is van eigen schuld is afhankelijk van de vraag of de man het polisblad voorafgaand aan de diefstal heeft ontvangen. De rechtbank oordeelt dat het bewijs nog niet geleverd is. Partijen worden nog in staat gesteld om hun standpunt te bewijzen.
