Een man en een vrouw die lang geleden scheidden, bleven wel partners in crime: ze tilden jarenlang verzekeraars met zelfbedachte ongevallen. Door een anonieme melding en verklaringen van hun oudste dochter liep het frauderende stel uiteindelijk tegen de lamp.
Het stel is deze week voor het gerechtshof in Leeuwarden niet onder terugbetaling van hun frauduleus verkregen schadepenningen uitgekomen. Eerder had de rechtbank in een tussenvonnis om meer bewijs gevraagd.
Het paar trouwt in 1984 en krijgt twee dochters. Na vier jaar volgt een echtscheiding, maar beide exen kunnen het desondanks nog goed met elkaar vinden. Een van beiden heeft een AVP bij Klaverblad, een van de dochters heeft eenzelfde verzekering bij De Goudse. Het duurt tot een jaar of tien geleden voor de schadecarrousel van de twee op gang komt. In 2013 raakt de man met zijn broer betrokken bij een auto-ongeluk. Verzekeraar Interpolis heeft de schadevergoeding betaald op een bankrekeningnummer op naam van de jongste dochter. Datzelfde jaar moet ook WA-verzekeraar Unigarant in de buidel tasten: de man zou met zijn bromfiets zijn ex van achter hebben aangereden. Ook deze vergoeding belandt op de bankrekening van de dochter.
Hond loopt ex van de fiets
In 2015 is Klaverblad aan de beurt. De vrouw doet een beroep op haar AVP omdat haar hond tijdens het wandelen tegen het voorwiel van een achterop komende fietser is gesprongen waardoor de fietser viel. De identiteit van die fietser: haar ex-man. Op het aangifteformulier vult de vrouw echter in dat zij geen enkele relatie heeft tot de man. Die krijgt eind 2016 € 56.936 aan schadevergoeding gestort, waarbij het grootste deel opnieuw op de rekening van de dochter belandt. Onder meer is een vergoeding uitgekeerd voor het aanpassen van de woning (nieuwe vloerbedekking en het aanbrengen van beugels/handgrepen) en de aanschaf van een scootmobiel.
De man betrekt in 2017 ook De Goudse in het spel met een letselschadeclaim. Hij meldt omver te zijn gereden door zijn kleinzoon, die hij naar school bracht. Het ventje is gaan slingeren waardoor de man is gevallen. Tijdens de schadebehandeling komt ook het eerdere ongeval met de hond ter sprake. "Eigenaar hond die tegen de fiets liep was niet bekend", wordt er verklaard. De Goudse betaalt een voorschot van € 2.500. En passant wordt dat jaar ook een inboedelschade van € 1.200 geclaimd bij Klaverblad. Het jaar erop is de vrouw aan zet. Ze stelt de verhuurder van de woning van haar ex aansprakelijk omdat ze daar door een niet goed gemonteerde trapleuning van de trap is gevallen en daarbij een dik oog heeft opgelopen. De verhuurder meldt het bij aansprakelijkheidsverzekeraar Vivat.
Anonieme tip
In de tussentijd is er echter bij het Centrum Bestrijding Verzekeringscriminaliteit (CBV) een anonieme tip binnengekomen over verzekeringsfraude door de man. Die wordt serieus genomen: diverse verzekeraars, waaronder Klaverblad en Goudse, doen onderzoek. De laatste schakelt particulier recherchebureau Willemse in, die met de familie gaat praten. En dat levert met name van de kant van de oudste dochter bruikbare informatie op. In 2019 meldt De Goudse dat de letselclaim uit 2017 wordt afgewezen en dat er een registratie in het extern incidentenregister zal volgen. Klaverblad eist bovendien de betaling voor het hond-incident terug wegens dwaling en bedrog.
Klaverblad en De Goudse brengen de zaak voor de rechter. Die oordeelt dat alleen de contractuele relatie tussen de vrouw en Klaverblad een rol speelt. De man was geen verzekeringnemer in de betwiste gevallen; bij De Goudse was immers de dochter de verzekeringnemer. De rechter oordeelt wel dat de exen beiden hoofdelijk aansprakelijk zijn voor de door Goudse en Klaverblad geleden schade als kan worden vastgesteld dat zij verzekeringsfraude hebben gepleegd. Daar moet dan wel bewijs voor worden geleverd, concludeert de rechtbank.
Geschrokken van de consequenties
Voor het gerechtshof blijkt er ruim voldoende bewijs voorhanden te zijn. De man voelt wel nattigheid: hij stelt dat de verklaringen van zijn oudste dochter en haar echtgenoot niet betrouwbaar zijn. Ze had in de betreffende periode weinig contact met haar vader en heeft maar zeer beperkt zicht op de gebeurtenissen die centraal staan. Maar dat bezwaar gaat van tafel omdat de Goudse-medewerkers juist uitgebreid met haar gesproken hebben. Wel heeft ze zich met haar man later van eerdere uitspraken, weergegeven in een gespreksverslag, gedistantieerd. "Maar dat betekent nog niet dat zij die verklaringen niet hebben afgelegd, of dat de verklaringen verkeerd zijn weergegeven." Onduidelijk is op welke punten in de gespreksverslagen het gesprek onjuist is weergegeven. Het hof leidt uit een verklaring van de schoonzoon af dat hij en zijn vrouw , door de schoonvader geconfronteerd met de voor hem en zijn ex nadelige consequenties van het verslag, op hun schreden wilden terugkeren. "De reden is dat ik schrok van de consequenties en omdat de verklaring niet klopte." Maar: "Op welk punt het verslag niet klopt durf ik niet te zeggen."
Relatie maakt verschil
Dan is de vraag of er gefraudeerd is. De vrouw heeft in elk geval fraude gepleegd door op het aangifteformulier bij Klaverblad aan te geven dat zij in geen relatie stond met haar ex. "Niet alleen zijn [beiden] gehuwd geweest en hebben zij samen twee kinderen, zij hebben na hun scheiding intensief contact met elkaar gehouden. In het gesprek met [de eerste dochter] van 26 januari 2018 heeft [zij] verklaard dat haar ouders elkaar dagelijks spreken en dat zij voor elkaar zorgen." De vrouw heeft bovendien aangegeven dat zij de mantelzorger is van de man. "De onjuiste informatieverstrekking betreft een relevant onderwerp: het maakt voor de beoordeling van een schadeclaim verschil of het slachtoffer en de verzekerde, de mogelijk aansprakelijke partij, in een relatie tot elkaar staan en hoe intensief die relatie is, al is het alleen al om te kunnen beoordelen of de verzekerde ook een (financieel) belang heeft bij de afwikkeling van de claim." Bovendien zijn vergoedingen overgemaakt op de bankrekening van de jongste dochter, waarvan de moeder gemachtigde was "en [zij] heeft daarvan gebruik gemaakt door tientallen malen contante bedragen van deze rekening op te nemen". Het grootste deel van de ontvangen vergoeding is door haar van de rekening opgenomen.
Vrouw als 'vriendin' bij gesprekken
De vrouw blijkt ook aanwezig geweest te zijn bij gesprekken van haar ex met de schaderegelaar van Klaverblad. Zij deed zich toen onder een andere naam voor als een vriendin die werkte voor Slachtofferhulp. De oudste dochter heeft aangegeven dat haar moeder telkens bij de gesprekken aanwezig is geweest. Ook op dat punt is fraude bewezen, oordeelt het hof, onder meer omdat de (valse) naam waaronder de vrouw zich presenteerde, iemand toebehoort die door beide exen niet naar voren is geschoven als getuige. De claimafwikkeling van De Goudse doet de zaak van de twee geen goed: in die kwestie heeft de man immers verklaard dat bij het eerdere ongeval met de hond geen eigenaar bekend was. Voor het hof hebben de exen echter niet kunnen aangeven waarom zij toen niet hebben verklaard dat de hond van de vrouw bij het ongeval betrokken was.
Vloerbedekking ging naar nieuwe woning
De schadeuitkering van Klaverblad is bovendien niet besteed aan de gestelde schadeposten. Zo is geld betaald voor de aanschaf van zachte vloerbedekking omdat de man vaak zou vallen door duizeligheid. Maar een factuur van een woninginrichtingsbedrijf overtuigt het hof niet. Er staat niet op wat er is gekocht en bovendien staat op de factuur het adres waar de man in de loop van 2017 naartoe is verhuisd. De rekening weegt daarom niet op tegen de verklaring van de oudste dochter dat geen vloerbedekking is gelegd in de woning van hun (schoon)vader.
Nooit op scootmobiel gezien
De claim van de man dat hij door het hondenongeval ernstig beperkt was en een scootmobiel moest gebruiken, wordt eveneens door een verklaring van de dochter onderuitgehaald: zij stelt nooit iets van letsel te hebben gemerkt. In een scootmobiel heeft ze hem nooit zien rijden. Bovendien vindt het hof het uiterst onwaarschijnlijk dat het duo in een periode van vier jaar driemaal gezamenlijk betrokken is bij ongevallen, waarbij één van hen schade heeft geleden en waarvoor de ander, of diens verhuurder, aansprakelijk zou zijn. Ook hier biedt de oudste dochter steun voor die conclusie met haar verklaring dat ze "ontdekte dat er meer aan de hand was" en dat er veel ongeloofwaardige zaken werden geclaimd waarbij haar vader en moeder elkaar over en weer aansprakelijk stelden en letsel hebben geclaimd. De dochter onthulde bijvoorbeeld dat de man het ontstoken oog van zijn ex aanwendde om een vergoeding te claimen in verband met de loszittende trapleuning. "Het leek alsof ze erop gevallen was."
Met betrekking tot de aanrijding door de kleinzoon meldt de dochter dat haar vader op dat moment op een oude fiets moet hebben gereden die hij van zijn schoonzoon had gekregen. Maar zij wist überhaupt niet dat haar vader haar zoon naar school zou hebben gebracht of dat er een ongeval zou hebben plaatsgevonden. Kosten van huishoudelijke hulp zijn bovendien niet aangetoond.
Het hof komt tot de slotsom dat het stel zowel bij Klaverblad als De Goudse hebben gefraudeerd en beiden hoofdelijk aansprakelijk zijn voor de geleden schade.
