Schaffers is bedenker van de Solidariteitsmonitor. In de reacties op de resultaten valt hem op dat mensen het vreemd vinden dat er geen oorzaak wordt gevonden voor toe- of afgenomen differentiatie, of dat onduidelijk blijft of bepaalde groepen klanten vaker worden uitgesloten dan anderen. Verwijten die je volgens hem niet kunt maken.
5 miljoen premies
De Solidariteitsmonitor houdt met data van Moneyview vijf miljoen premies van 90.000 fictieve ijkpersonen in de gaten. Of er problemen zijn voor specifieke doelgroepen, zoals bijvoorbeeld chronisch zieken, is niet bekend. “Simpelweg omdat die data niet beschikbaar is op marktniveau”, schrijft Schaffers in een blog bij het Verbond.
Om dezelfde reden is ook de waarom-vraag niet te beantwoorden. “Dat meet de monitor niet. Als een verzekeraar een risico anders taxeert, dan zul je toch echt bij die betreffende verzekeraar in het model moeten kijken om te achterhalen waarom hij dat zo doet. Dat lukt Moneyview niet, en ons ook niet. Het is gewoon niet te doen en daarom meet de monitor óf de differentiatie toeneemt.”
Kanarie in de kolenmijn
Het is volgens Schaffers beter om de Solidariteitsmonitor te zien als een kanarie in de kolenmijn. Het is een systeem dat vroeg kan waarschuwen als de differentiatie toeneemt in combinatie met afnemende verzekerbaarheid en betaalbaarheid. “Plat gezegd kan de monitor op dit moment niet meer dan dat. En dan kun je ervoor kiezen om dat de monitor te verwijten, maar ik vind het zinniger om te kijken of we voor andere problemen niet ook andere oplossingen moeten bedenken.”
Overigens is de aanname dat een 80-jarige zich niet langer kan verzekeren, omdat verzekeraars steeds meer data gebruiken, wel een vreemde hoor”
'Data is de oorzaak'
Wiertsema trekt wel conclusies. Vervelende situaties als de oudere man die zijn Volvo S80 bij verschillende partijen niet meer kon verzekeren zijn volgens hem het gevolg van toenemend datagebruik bij verzekeraars.
Schaffers veegt met dat argument de vloer aan: “Overigens is de aanname dat een 80-jarige zich niet langer kan verzekeren, omdat verzekeraars steeds meer data gebruiken, wel een vreemde hoor. Zeker als daarbij wordt geopperd dat verzekeraars beter in kaart moeten brengen wat voor vlees ze in de kuip hebben.” De basis van verzekeren is volgens hem het creëren van homogene risicogroepen. “Daarbij maken verzekeraars sinds jaar en dag gebruik van statistieken. Zonder gebruik van data kunnen ze niks verzekeren”, schrijft Schaffers.
Personalisatie is de oplossing
Hij vervolgt: “Maar laat ik het eens omdraaien. Is het voordeel van personalisatie niet dat je als 80-jarige met een grotere auto wordt erkend als die veilige rijder, die je misschien ook wel bent? Een 80-jarige met een grote auto afwijzen, zonder te kijken wat voor vlees je in de kuip hebt, is eerder een kenmerk van het traditionele datagebruik in de sector dan een teken van toenemend datagebruik.
Als je het mij vraagt, is het een teken dat het met het personaliseren van premies nog wel meevalt. En dat is precies wat de Solidariteitsmonitor laat zien.”
