Met de Belgische proefritpolis verzekeren klanten voor € 15 een tweedehandsauto voor de duur van een testrit. De verzekering richt zich op particuliere verkoop. Diefstal tijdens de proefrit is meeverzekerd en tegen meerkosten biedt de polis ook een jaar garantie tegen een mechanisch defect. Hoe kijken de oprichter van Serenimax en twee externe deskundigen aan tegen dit concept?
Laurent Baeke: ‘Markt vol risico’s’
“De markt voor tweedehandsauto’s wordt vaak geassocieerd met oplichting, fraude en bedrog”, zegt medeoprichter Laurent Baeke van SereniMax. “Denk aan identiteitsvervalsing, vals geld, diefstal tijdens de proefrit, zoekertjes die er te mooi uitzien om waar te zijn. Daarnaast krijgt bijna één op de twee auto’s problemen binnen het jaar na de aankoop. Deze markt zit vol risico’s voor consumenten, vooral bij transacties onder particulieren. Daar hebben we een oplossing voor bedacht: de betaling vindt plaats via een geblokkeerde rekening via een app die daar speciaal voor ontworpen is. Je bent voor € 15 voor de proefrit verzekerd. Die dekking richt zich op brand, materiële schade, vandalisme, glasbreuk, weerschade, diefstal en aanrijding met dieren.”
“En er is aanvullende diefstaldekking: de verkoper is zelfs gedekt als de kandidaat-koper er met de auto vandoor gaat, terwijl diefstal door een bestuurder die toestemming heeft in het voertuig te rijden bij de meeste maatschappijen is uitgesloten. Bij een defect of ongeval tijdens de proefrit voorziet Axa Belgium in hulp bij pech en de terugkeer naar het vertrekpunt van de proefrit. Je kunt er ook voor kiezen een grondige diagnose van de wagen laten uitvoeren door een professional, daar zijn wel extra kosten verbonden. En er is de mogelijkheid voor een garantie tegen mechanisch defect van een jaar, eveneens tegen meerprijs. Wij denken dat hier markt voor is en zodra we mogelijkheden in het buitenland zien, gaan we daarop af.”
Robin van Beem: ‘Hoe houd je grip op risico’s?
“Dit concept doet me denken aan de dekking die Centraal Beheer al biedt voor de gebruikers van Snappcar, waarbij de auto is verzekerd tijdens de verhuurperiode aan derden”, zegt advocaat Robin van Beem van Polis Advocaten. “Als je je auto meegeeft voor een proefrit, heb je in Nederland gewoon dekking. Voor blikschade alleen als je een cascoverzekering hebt. De eigenaar van de auto raakt bij een dergelijke schadeclaim wel zijn BM-korting kwijt. Dit concept zou daartegen beschermen. Er zitten dus echt wel voordelen aan. Zeker die garantie tegen een mechanisch defect in de eerste twaalf maanden neemt voor potentiële kopers, vooral de kopers zonder kennis van auto’s, heel wat zorgen weg. Ik denk dat daar een markt voor is. Er worden vrij veel tweedehandsauto’s verkocht door particulieren en ik kan me voorstellen dat deze polis een koper een bepaald comfort biedt. Ik zou zelf die € 15 er ook voor over hebben.”
“Als verkoper heb je een mededelingsplicht. Je moet melden als er bepaalde defecten zijn. Maar als koper heb je onderzoeksplicht. Kopers van tweedehandsauto’s laten een auto daarom vaak keuren bij de ANWB of een autobedrijf. Voor zo’n controle ben je veel meer kwijt dan de premie voor deze verzekering. En dan weet je nog niet zeker of het allemaal goed zit, mocht er toch een verborgen gebrek zijn. De discussie om schade te verhalen op de verkoper haal je in dit concept weg. Ik vraag me wel af hoe de verzekeraar grip houdt op de risico’s. Controleert de verzekeraar de staat van de auto bij de acceptatie? En op basis waarvan worden de risico’s ingeschat? Alleen op leeftijd van de auto? Dat zou wel heel summier zijn. De premie lijkt in elk geval op voorhand erg laag, gelet op de risico’s. Met die vragen blijf ik achter.”
Bob van Leeuwen: ‘Is het gevalideerd?’
“Er zou een markt voor kunnen zijn. Zelf heb ik ook eens een auto particulier verkocht en je geeft niet zo makkelijk je sleutels af voor een proefrit. Maar ik heb ook wat vraagtekens bij het concept,” meldt innovatie- en businesscoach Bob van Leeuwen. Hij werkte als innovatiemanager voor Achmea en Interrpolis en heeft nu een bedrijf in merkpositionering (Bob & Bart). Daarnaast coacht hij al jarenlang start-ups. “Het is wel heel erg vanuit een verzekeringsproduct geschreven. De technische informatie over het product voert de boventoon terwijl je moet aanspreken op de emotie: onzekerheid. Ik vraag me af of dit concept is gevalideerd. Valideren zou eenvoudig kunnen door mensen op te zoeken die particulier een auto hebben verkocht en ze te vragen hoe ze dat hebben gedaan.”
“De eerste vraag is of mensen het als een probleem ervaren. De tweede vraag is of mensen iets hebben gedaan om dat probleem op te lossen, bijvoorbeeld door zelf mee te rijden tijdens de proefrit. Daarna wil je toetsen of mensen geld willen betalen voor een oplossing en specifiek voor jouw oplossing. Mensen gaan pas betalen als ze zelf een probleem zien en als je ze op het juiste moment weet aan te spreken. Toen ik mijn auto verkocht had ik de angst dat de potentiële koper er met mijn auto vandoor zou gaan. Dat heb ik toen opgelost door zelf mee te rijden. Als ze het concept hebben gevalideerd, is dit een superoplossing. Toch moet je die validatie opnieuw doen als je hetzelfde product van België naar Nederland wilt brengen. Wij Nederlanders hebben wellicht andere dekkingen in onze polissen of we zijn minder risico-avers. Al lijkt dat laatste onwaarschijnlijk aangezien Nederlanders een van de best verzekerde mensen op aarde zijn.”
